𝕊𝕠𝕤𝕪𝕒𝕗𝕠𝕓𝕚//ℂ𝕙𝕒𝕟𝕘𝕃𝕚𝕩

❤︎︎2❤︎︎

Aniden kafamı o kişiye çevirip;

"Çok teşekkür ederim!.." dedim.
O kişi ise

"A sen Lee Felix'sin değil mi?" Dedi.
Bakışlarımı yere çeviriyorum ama sanki ağızım düğümlenmiş gibi hiç bir şey söyliyemiyorum...
O kişi ise elini samimi bir şekilde uzatıp;

"Ben Seo Changbin." Dedi
Ben ise adının Changbin olduğunu öğrendiğim kişi bunu söyliyince bilinçli olmayarak,

"Benimle dalga geçiceğini düşünmüştüm..." dedim. Sonra ise bunu dışımdan söylediğimi fark edip kızardım. Resmen domates olmuştum!
Adının Changbin odluğunu öğrendiğim kişi ise:

" Ha? Neden ki?" Dedi. Ne? Amacı benimle dalga geçmek değil miydi? Çabuk düşünme Felix! Herkes böyle söylerdi! O an ona çok cecap vermek istedim. Artık insanlara güvenemediğimi, onlardan korktuğumu. Ama yapamadım... kelimeler boğazımda düğümlenmişti ve o an jeton düştü... biriyle konuşmuştum! Buradan hemen kaçmak istiyorum ama benim tuhaf birisi olduğumu düşünmesini de istemiyorum! Çok karmaşık! Ben beynimde bu düşüncelerle savaşırken Changbin en içten gülümsemesiyle;

"Ah, konuşmana gerek yok... seni rahatsız ettiysem özür dilerim, sınıfta görüşürüz." Dedi. Buna karşılık olarak bende elimden geldiğince gülümsemeye çalıştım.
❀❀❀❀❀❀❀❀❀❀❀❀❀❀❀❀❀❀❀❀❀❀❀❀❀❀❀❀❀❀❀❀❀❀❀❀❀❀❀❀❀❀❀❀❀❀❀❀❀❀❀❀❀❀❀❀❀❀❀❀❀❀

Üçüncü bölümü yazmaya gidiyorum cidden çok uzun bu arada keyifli okumalar <3