O gün hava çok soğuktu. Yoldan geçenlere bakiyordumda sevgilileriyle ne kadar da mutlular !
Keşke bende KAYBOLAN aşkımı bulabilseydm. Ne kadar da zor. Ama daha buna hazir değilim. Daha onu yeni unutmaya başlamışken. Acınacak bir haldeyim. Ruyalarimdada onu görüyorum. Hep bir çığlık sesi ,bir ağlama ve sonra sessiz bir uğultu -BANA GEL!- korkuyorum :(^-^ PAZAR GÜNÜ^-^
Postacının kapıyı calmasiyla uyandım. Oysaki bütün gün uyumayı planliyordum. Neyse mektupta:
18Mart 2002
"Yine bir gün , yine bir boşluk. Acaba bu boşluğun dolma vakti geldi mi?"
*Gizli Hayran*Diye küçük bir not! Acaba o hep rüyalarımda gördüğüm,sesiz ama acı çektiren o ¿¡
-Hani tam nefes alicakken biri bogazinizi tutar gibi olur ya öyle bir
his-Bilmiyorum size söyledim mi ama o ışte o beni her gece uyukumda çağıran hep bir istekle bana gel diyen ve hiç bikmayan biri acaba onunlami gitsem *NE DERSINIZ *
Ilk bolumdu ins. Begenmisnzdir tsklrr..