Bölüm 37

88.9K 3.8K 739
                                    

ARKADAŞLAR UMARIM BEĞENİRSİNİZ.ELİMDEN GELDİĞİNCE HIZLI YAZMAYA ÇALIŞIYORUM YORUMLARINIZI BEKLİYORUM :))FOTOĞRAFTA YAZI VAR O YAZI ERİCANIN HESABINDAN

Kimi kandırıyo bu Luken yalan söyliycek hali yokya.O yüzden suratına kaşlarımı çatmış bir şekilde baktıktan sonra sinirden gülerek cevap verdim.

-Kandıramıycaksın artık beni .Zaten duyduklarım yalan olsada istemiyorum seni.Bittin artık benim için eski saf Emıly yok karşında senin .Bundan sonra benden uzak dur .O sevgilinede söyle uğraşmasın bidaha benimle.Çünkü artık susmuycam kim olursa olsun susmuycam .Yeter artık.

Konuşurken çok ciddileşmiştim.Onu hala delicesine seviyordum .Olmayız artık yani olamayız.Bana dediği şeyden sonra tekrar eski gibi olamam.Ben konuşmamı bitirdikten sonra Dael donup kalmıştı.

-Bak Em-

Sözünü kestim.

-Konuşmaya gerek yok artık.

Diyip konuşmasına izin vermeden hızla onun yanından uzaklaştım.Sınıfa girdiğimde herkes bana bakıyordu .Ama benim gözüm Tomdaydı çünkü o kurtarmıştı beni .O yüzden yerime oturmadan önce onun yanına gittim.

-Gelirmisin.

Tomu kapının olduğu yere götürdüm ve konuşmaya başladı.

-Eddyi senmi ikna ettin.

-Eddy kim ?

Bilmemezlikten gelmişti ama ben onun yüz ifadesinden anlamıştım bildiğini.

-Tom biliyorum olayı.Sadece bana niye yardım ettin onu merak ediyorum.

Tom bana tek kaşını kaldırıp bakmaya devam ederken büyük bi iç geçirdi ve konuşmaya başladı.

-Ben sana yardım falan etmedim.Bu konuyuda daha fazla uzatma artık.

Benimle çok ciddi bir şekilde konuşmuştu.O yüzden kaşlarımı çattım ve tam sırama geçicekken Dael öküzce bi hamle yaparak hızla önüme geçti ve geçmeme izin vermeden yavaşca yürümeye başladı.Bir kaç saniye sonra yerime oturduğumda Belindayla hiç konuşmadan boş boş oturdum.Bütün olanlar artık bana çok ağır gelmişti biran önce eve gitmek istiyordum.Kendi evime ailemin yanına.Ama daha dört yılım vardı .Koskocaman dört yıl.Artık yaşamak istemiyorum.Ne anlamı varki yaşamın benim .Ailem yanımda değil bu olanlar.Daha çok küçük değilmiyim bu kadar çok şey yaşamak için .Daha fazla kaldırabilicekmiyim ben bu olanları.Artık sadece bu dünyadan gitmek istiyorum.Hemen şimdi .Daha fazla şey kaybetmek istemiyorum .

Ben böyle düşünmeye devam ederken zil sesi kendime getirmişti.Son derste bittiği için artık odama gitme zamanı geldi .Açtım delicesine yemek yemek istiyordum .O yüzden çantamı hızla toplayıp Belindayı bekledim .Sonrada arkamdan Daelın sesi duyuldu.

-Çekilirmisin şirine geçmem lazımda.

Gerizekalı eski günleri hatırlatmaya çalışıyo.Gözlerimi devirdim ve bir adım daha atarak sıraya yaklaştım .Belinda çantasını omzuna aldıktan sonra yavaşca sınıftan çıktık.Dışarıya çıktığımızda çantayı öyle bi şekilde asmışımki saçım çantanın sapına dolanmış .Saçımı ayıklamaya çalışırken yanımdan geçen bir çocuğun ayağının üstüne çantam hızla düştü.Sonra çantamı yerden alıp bana uzatırken gülerek konuştu.

-Bundan sonra daha dikkatli ol bence.

Onun gülmesine karşılık verdim ve çantamı tek omzuma alarak konuştum.

-Dikkatli olurum.

Azda olsa gülmüştüm .Bugün hiç gülme havamda değildim.Suratıma baktı ve gülerek konuştu.

Vampir Okulum #wattys2015Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin