2.BÖLÜM

78 9 3
                                    

Sıcak bir yaz sabahıydı.Yusuf sabahın erken saatlerinde işe başlamış bende ailem uyanmadan cam kenarında onu izliyordum.Benim onu sevdiğimi ne ailem nede Yusuf bilmiyordu.Saatlerce izlerdim onu arada gözü takılır oda bana bakardı. Ben Yusuf benden nefret ediyor diye düşünürdüm hep bu yüzden hep uzak dururdum ondan,Zaten pek konuşmazdık hatta tanışmazdık. Ben onunla ilgili gerekli tüm bilgiyi edinmiştim o ise hakkımda belkide hiç bir şey bilmiyordu.Babam onunla görüşmemi yasaklamıştı bu yüzden hiç konuşma fırsatımız olmadı.

***********

Zaman böyle akıp giderken babam işi gereği beni iş arkadaşının oğluyla yani Yusufla evlendirmek istediğini hem işi hemde akrabalık bağımızın daha sağlam olması gerktiğini söyledi ben dışımdan olmaz desemde içimde kelebekler uçuşuyordu taaki Babamın

"Yusuf'ta istemiyor ama bu evlilik olacak"

değişine kadar bütün dünyam yıkıldı başıma madem yusuf istemiyor bu iş asla olmayacaktı tamam belki ben Yusuf olmadan olamazdım ama madem Yusuf benle mutlu olmayacak o zaman bu evlilik olmayacaktı.

"Hayır baba asla evlenmem"

"Evleneceksin diyorsam evleneceksin!!"

"Ben asla onunla ev-len-mem duydun mu evlenmem"

diyip merdivenlerden hızlı adımlarla odama gidiyordum yaşlar gözümde sel olmuştu adeta babamın arkamdan "EVLENECEKSİN " diye bağırışını duyabiliyordum ama bu asla olamazdı. Yusuf istemeyene kadar olmayacaktıda.

Aradan iki gün geçti ben hala odamdan çıkmıyor yemek yemiyordum.İstemiyorum bu evliliği çünkü ben Yusufun düzünü bildiğim kadar tersinide bilirim o bişey istemiyorsa ve oluyorsa o işin sonu asla iyi olmaz.Bu düşüncelerim kapının tıklanmasıyla bölündü.

İçeriye yardımcımız efsun girdi.

"İpek hanım babanız bu kıyafeti giyip kağıtta yazan cafeye gelmenizi istedi."

dedi ve elindeki kıyafetleri yatağın üstüne bırakıp çıktı.Elime alıp baktım elbise çok güzel tam sevdiğim renkte idi.Siyah göğüs bölgesi,eteği su yeşili mini straplez bir elbise topuklu ayakkabı ufak kudalliyeli bir çanta, siyah taşlı ve çok güzel gözüken bileklikler vardı hepsi muhteşem gözüküyordu.( Multimedyada var )

Elbiseyi giydim ve aynaya baktım mükemmel gözüküyordum sadece biraz makyaj ve saclarımın şekille ihtiyacı vardı.

Hemen maşayı ısıtmak için fişe taktım o sıradada rutin makyajımı yaptım.Maşam ısınıncada saçlarımı su dalgası yaptım evet artık müthiş gözüküyordum.Kıyafetlerin üstündeki notu yatağın üstüne atmıştım,alıp okudum ve hemen oraya gitmek için şöförümüze adresi verdim.

Bir süre sonra araba durdu.Cafeye girdim mekan kapalıydı sadece teras kattaki bize ayrılmış masa vardı.Yusuf hala gelmemişti,babam annem masanın bir tarafında, sevgili kayınpederim ve kaynanam diğer tarafında küçük baldızım ise onların yanında sohpetleri ise aşırı koyu gözüküyordu tırsmıştım.Babam beni fark edip

"Gelsene kızım"

dedi ve bütün masa bana baktı.Tek tek selamlaşıp boş sandalyelerden birine oturdum.Koyu sohpette katılmış ve zamanın nasıl geçtiğini anlamamıştım geleli tam yarım saat olmuş Yusuf beyimiz yeni geliyor.

"Nerdesin sen?"

kayınpederimin Yusuf'a bağırmasıyla hepimiz ona döndük o ise direk bana bakarak,

"Unutmuşum özür dilerim." babama dönüp"affedersiniz babacım"

dedi ben ise şoklardaydım hani istemiyordu bu adam?

NEFRETTEN DOĞAN AŞKHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin