အုံ့မှိုင်းနေတဲ့ မြို့တော်ရဲ့ လေထုဟာ ရေငွေ့တွေရောနှောလို့ စိုစွတ်နေတယ်။ အပျက်အစီးအယိုအယွင်းတွေကြား သွားလာလှုပ်ရှားနေကြတဲ့လူထုဟာ ရှင်သန်ဖို့အရေး နေ့စဥ်မှန်မှန် ရုန်းကန်လှုပ်ရှားနေကြပေမယ့် မြို့ဟောင်းကြီးနဲ့ထပ်တူ ခံစားချက်တွေ ထိုင်းမှိုင်းနေကြတဲ့ပုံပါပဲ ။ တောက်တောက်ပပ အပြုံးစစ်ရယ်လို့ ရှာမရဘူး ။
ကြီးမားရှည်ကြာလှတဲ့စစ်ပွဲကြီးအပြီးမှာ လူတွေ အပုံလိုက်သေဆုံးခဲ့ကြတာ အမှန်တရားလို့ကိုယုံချင်စရာမရှိအောင် မြို့ပျက်ကြီးထဲမှာ လူဦးရေပိုထူထပ်လာတယ် ။ တစ်ဝက်တစ်ပျက် ပြိုကျနေတဲ့ အဆောက်အအုံတွေ ၊ ယိုယွင်းနေတဲ့ စျေးဆိုင်တန်းတွေ ၊ ဖုန်တထောင်းထောင်းနဲ့လမ်းမပေါ်မှာ ဆေးလိပ်ငွေ့အချို့ကလည်း ပျံ့လွင့်လို့ ။
ခက်ထန်မှုတွေနဲ့ ပြည့်နှက်နေတဲ့ မျက်နှာတွေထက်မှာ ဒီထက်တစ်ရက်ပိုရှင်သန်နိုင်ဖို့အတွက် ဘယ်လိုလုယက်မှုတွေ ပြုလုပ်ရမလဲဆိုတဲ့ အကြံအစည်တွေပြည့်နှက်နေကြတယ် ။ ခေတ်ကဖျက်လိုက်တဲ့အခါ လူတွေလည်းအားလုံးနီးပါး ပျက်ကုန်ကြတာပါပဲ ။
တညီတညာထဲ ရှိမနေတော့တဲ့ မြို့ထဲလမ်းမထက်မှာ ဆူညံသံအချို့နဲ့အတူ ဂျစ်ကားတစ်စီးထိုးရပ်လာတော့ ပတ်ဝန်းကျင်က သူသူငါငါ မျက်လုံးထောင့်ကပ်လို့ မသိမသာ အကြည့်တွေစူးစိုက်ရောက်ရှိလာလေရဲ့ ။ ပျက်စီးယိုယွင်းနေတဲ့ ခေတ်ကြီးမှာ ခပ်စုပ်စုပ်ကားတစ်စီးကိုတောင် စီးနိုင်တဲ့သူသိပ် မရှိတော့ဘူးလေ ။
ကားမောင်းသူနေရာက ဆင်းလာတဲ့သူက သူတို့မြို့ထဲမသိသူမရှိသလောက် နာမည်ကြီးတဲ့ အာဏာပိုင်တစ်ယောက်ပဲ ။ စစ်ကြီးပြီးတဲ့နောက် အားလုံးနဲ့ထပ်တူဆုံးရှုံးမှုတွေများခဲ့ပေမယ့် ကင်း ခြေများတစ်ကောင် ခြေတစ်ဖက်ကျိုးလို့ ဘာမှနစ်နာစရာမရှိဘူးလေ ။
သူ့ထက်ပို ရာထူးကြီးတဲ့ အထက်အာဏာပိုင်တွေကနေတစ်ဆင့် ပရဟိတ ခေါင်းစဥ်တပ်လို့ ရယူထားတဲ့ အကျိုးအမြတ်တွေက ခုချိန်ထိသူ့ကို ဟန်ကြီးပန်ကြီးနဲ့ နေနိုင်စေသေးတယ် ။
ဒါပေမယ့် ဒီနေ့တော့ အဲ့ဒီအာဏာပိုင်လူကြီးရဲ့ မျက်နှာထက်မှာ ဖော်ရွေပုံပေါ်တဲ့ အပြုံးခပ်ရေးရေးတစ်ခုကို တပ်ဆင်ထားတယ်။ သူ့ရဲ့ဒီလိုအမူအယာမျိုးကို မမြင်ဖူးကြတဲ့လူအုပ်ကြီးဟာ မသိမသာစပ်စုနေချိန်မှာပဲ တစ်ဖက်ခရီးသည်ထိုင်ခုံကနေ ဆင်းလာတဲ့ အသက်လတ်ပိုင်းအမျိုးသားတစ်ယောက်ကို တွေ့လိုက်ရလေရဲ့ ။
