10

365 3 0
                                    

Vinces Pov
Oké, even wat uitleg over Lisa. Half jaar na dat ik & Caro uit elkaar waren, kwam ik Lisa tegen op een feestje. Dezelfde plaats waar Maria haar vriend tegen kwam.

Na anderhalf jaar kwam ik er achter dat ze me al de hele tijd heeft bedrogen. Zeggen dat ze met vriendinnen had afgesproken. Of dat ze bij haar ouders ging eten. Maar ze was dus eigenlijk gewoon naar andere jongens gegaan.

Toen ik het uitmaakte ontkende ze alles. Ik kreeg toen déjà vu, van met Caro. En dat was het moment dat ik echt besefte dat ik dom ben geweest. Zo dom geweest om te geloven dat Caro degene zou zijn in die foto. Dom geweest om me te laten misleiden door alle emoties die ik op dat moment voelde.

Dat we uit elkaar waren ging wel precies niet goed in Lisa's hoofd. Ze bleef maar naar mijn huis komen, ze bleef me maar sturen. Dus heb ik haar geblokeerd en gehoopt dat ze niet zou komen aanbellen. De eerste week is ze steeds weer gekomen, maar toen is het gestopt. Maar ik was vergeten dat ze nog sleutels had dus kon ze vandaag binnen.

Shit. Ik liep naar boven naar mijn kast. "Nee nee nee." Opgelucht zuchtte ik. Ze heeft het niet gevonden. Ik heb een doos met allemaal juwelen. Die ik oorspronkelijk voor Caro had gekocht. Maar ja.. of zij die ooit zal krijgen...

Laatste schooldag voor de kerst-
vakantie
"Nee! Kenji! Hier blijven." Chaotisch. Alle kinderen van de tweede kleuterklasjes zaten in de turnzaal. Nu waren we aan het wachten tot de bel ging zodat de ouders ze konden komen ophalen. Hierna zouden ze twee weekjes vakantie hebben.

Caro heb ik hier nog niet gezien. Het is altijd Camille, Titin of Yemi. Louise had mijn hand vast. Die drukte kon ze niet goed aan. En het werd steeds erger.

"Maya? Ik ga even met Louise naar buiten." Mijn collega, Maya, knikte en ik ging met Louise naar buiten. Ik hurkte me tot op haar niveau. "Hey, alles oké?" Ze begon te huilen. "Oh Louise toch, kom eens hier." Ik nam haar op en begon haar te troosten.

Caro's Pov
Vandaag ga ik mijn kleine meid verrassen! Ik ga haar namelijk van school ophalen. Wat ik tot nu toe nog niet heb kunnen doen. Ik hoop maar dat ze blij gaat zijn. Ik kwam net aan bij school als de bel ging. Maar er waren veel mensen. Iets waar ik niet zo goed tegen kan.

Na vijf minuten even te hebben rond gewandeld, wachtend tot de drukte wat verminderd was ging ik ook naar binnen. Yemi heeft me goed uitgelegd naar waar ik moet gaan.

"Ik kom voor Louise Timmers." De juf knikte. "Oké, ze had het even moeilijk en mijn collega had ze dan even mee naar buiten genomen, ik zal ze eens gaan zoeken." Ik knikte en zei danku.

Nee. Dat kan niet. Vince?! Hij heeft Louise vast?! Ze was aan het huilen? "Mama!!" Ik was te geschrokken van Vince te zien waardoor ik bijna viel als Louise rond mijn been sprong.

Ons KindjeWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu