Meet
"DOC, how's the test? Mayron na po bang pagbabago? Malapit na ba akong gumaling? May pag-asa po bang gumaling ako?" sunod-sunod kong tanong mula kay doc.
Katatapos lang kasi ng test na ginawa saakin.
Isa hanggang tatlong beses kong magpa test ako sa isang buwan para na rin malaman kung may pagbabago ba sa kalagayan ko at kung umi-epekto ba yung gamot na inireresita saakin.
Ngunit binigyan lamang ako ni doc ng isang ngiti.... malungkot na ngiti.
I know. I know that smile.
"Ms. Villamonte maganda sana kung nandito ang mga magulang mo para malaman din nila ang sasabihin ko sayo."
As expected. Ganun naman lagi ang sagot ni Doc, umasa lang naman ako.
"Doc... If it is okay, ayus lang po ba if saakin niyo na muna unang sabihin, baka po kasi may importanteng ginagawa sila dad sa trabaho. Ayuko naman pong makaabala sakanila." pakiusap ko kay doc.
Lies. Ang totoo talaga niyan ay ayaw ko lang talaga na malaman muna nila ngayon alam ko na ang mangyayare kung sakali man. Ayuko silang pag-alalahin masyado. I don't want to be burden to them.
"Okay importante rin naman na malaman mo ito....So based sa resulta ng test mo ay hindi talaga umeepekto yung gamot na iniriseta ko sayo kagaya ng mga naunang gamot na ininom mo, hindi ein kasi talaga kayang labanan ng gamot yung mga cancer cells na mabilis kumalat sa katawan mo, especially sa may bone marrow. Napansin ko rin sa test na may mga namumuong new grownth cancer cells sa bone marrow mo. But i'm not really sure if it is true, so i will reschedule you again next week para makita ko kung tama nga ba yung nakita ko sa test mo."
Tumatango nalamang ako sa bawat sinasabi saakin ni doc, may iba pa siyang sinasabi pero hindi ko na yun inintindi pa dahil natuon lamang ang attention ko sa huling sinabi ni doc.
New grownth cancer cells?
Ganun ba kasama yung ginawa ko sa past life ko para parusahan ako ng ganito? Am i deserve this?
Baka naman inaalaska lang ako ni doc? Or nagakamali lang siya. Baka naman sira yung makina na tumingin saakin?
But looking at him earlier while saying those words to me alam kong hindi siya magbibiro pagdating sa mga ganito. Doktor siya at hindi niya pwedeng biruin ang mga pasyente niya lalo na sa ganitong sitwasyon.
Kaya doon palang alam ko nang hindi siya nagbibiro. Pero yung mga sinabi niya saakin, parang hindi kayang tangggapin ng sistema ko, masyadong mabigat..... masakit.
Having this kind of diesease is not easy for me beacause sometimes it really hurts when its attacking my body, Actually hindi na ako umaasa na may tatalab pang gamot na i-riresita saakin ng doctor.
Kaya hindi na rin ako nagulat ng sinabi niyang hindi tumatalab at hindi kayang labanan ng gamot yung mga cells. Oo kaya niyang tanggalin ang sakit pero hindi yun sapat para mawala ito ng tuluyan.
According to my research, my disease...which is leukemia. It says that there's no currently cure for leukemia but there's a pills that can help you to ease the pain, but not the whole pain...just a half of it, so sometimes i'm still thankful that they have this kind of medicine 'couz if theres no? It will really kill me.