PART 47(Z+U)

1.4K 120 12
                                    


Zawgyi

"တရားဝင္တြဲလက္တစ္စံု"

"ထြက္ေျပးမယ္မၾကံေတာ့နဲ႔"

ေနာက္လွည့္မၾကည့္ခင္ သူ႔နားရြက္ေနာက္နားကေန တည္တင္းလွသည့္ ခပ္ျသျသအသံနိမ့္နိမ့္က တစ္လံုးခ်င္းထြက္ေပၚလာတာမို႔ Codeရဲ႕ေက်ာျပင္ေလးက ေတာင့္သြားပါေတာ့၏။

မဟုတ္ပါေစနဲ႔ဆႏၵျပဳသမ်ွက ဆံပင္ေရႊဝါေရာင္ေတြနဲ႔လိုက္ဖက္လွသည့္မ်က္ႏွာကို ျမင္ရခိုက္ မျပည့္ေတာ့သည့္ဆႏၵေတြမွန္း လက္ခံလိုက္ရပါေတာ့၏။

ထြက္ေျပးလိုက္ခ်င္ေပမယ့္ တံခါးရြက္ေပၚလက္ေထာက္ထားသူရဲ႕လက္ထဲမွာ ဘယ္ဘက္ကိုမွမေျပးႏိုင္ဘဲ ေခ်ာင္ပိတ္မိေနကာ ဘယ္လိုမ်က္ႏွာျပရမွန္းမသိ ဂဏာမၿငိမ္ျဖစ္ေနစဥ္မွာပဲ သူရိန္ထူးက ေမး၏။

"တစ္ခုခုမေျပာျပခ်င္ဘူးလား"

"ဟို..."

အနည္းငယ္လည္း ေဒါသထြက္ေနသူေၾကာင့္ Codeမွာ အက်ႌစကိုသာဆုပ္ထားရင္း ဘာေျဖရမွန္းမသိ။

"ဖုန္းမကိုင္၊ စာလည္းမျပန္... အေတြ႔လည္းမခံဘူး၊ ကိုယ့္မွာ ညဆယ့္ႏွစ္နာရီတစ္ခ်က္တီးအထိ ဒီမွာလာေစာင့္ေနတာ ဘယ္ႏွစ္ရက္႐ွိၿပီလဲသိလား... အသည္းေလး ဘာျဖစ္ခ်င္ေနတာလဲ... ကိုယ့္ကို႐ူးသြားေစခ်င္တာလား"

အနည္းငယ္မာတင္းေနသည့္ေလသံနဲ႔ေျပာလာသူမွာ စိတ္ညစ္တာအျပင္ အေတာ္သည္းမခံႏိုင္လို႔ စိတ္ဆတ္ေနတာကိုသိေတာ့လည္း Codeက မေနသာေတာ့။
ေခါင္းငံု႔ထားရင္း ခပ္တိုးတိုးေျဖ၏။

"အဲ့လိုမဟုတ္ပါဘူး"

"ကိုယ့္ကိုစိတ္ဆိုးေနတာလား... ဟိုကိစၥေၾကာင့္မလား"

တိတ္ဆိတ္ေနျပန္သူေၾကာင့္ သူရိန္ထူးကေတာ့ နားမလည္ႏိုင္ျခင္းေတြနဲ႔ ရင္ထဲမတင္မက်ေတြ ျဖစ္ၿပီးရင္းျဖစ္လာ၏။

"အဲ့ကိစၥေၾကာင့္မလား... ဒါေပမယ့္ ဘာေ႐ွာင္ေနစရာ႐ွိလဲ၊ ကိုယ္တို႔ႏွစ္ေယာက္လံုး သေဘာတူၿပီး စိတ္လိုလက္ရဆက္ယွက္ခဲ့ၾကတာေလ... ၿပီးေတာ့ ကိုယ္အေခါက္ေခါက္ေျပာခဲ့တဲ့ဖြင့္ဟခ်က္ေတြကိုလည္း အသည္းေလးဒီထဲကေန သိေနတာပဲမဟုတ္ဘူးလား"

"My Only One" ✔️Wo Geschichten leben. Entdecke jetzt