გოგონა უახლოვდება ბიჭს და ხმამაღლა ეკითხება:
მეი: რა გინდა?- ჰკითხა
ლი: ვერ გავიგე?
მეი:რატომ დამყვები? სულ იქ ხარ სადაც მე ამიხსენი?
ლი ჩუმად დგას...
მეი: გთხოვ თავი დამანებე-
და უკან ნელ-ნელა გაბრუნდა,გოგონების გვერდით დაჯდა და მისთვის არც კი შეუხედავს...
ლი იმედგაცრუებუი სახით წავიდა სკოლისკენ.
ჯეი: თავი ვინ გგონია?!–ბიჭების ჯგუფთან ერთად ეუბნება ლის...
ლი გაკვირვებული უყურებს...
ლი: ვერ გავიგე?
ჯეი:შენ მართლა ასეთი დებილი ხარ თუ თავს ისულელებ?
ლი ირონიულად იცინის და ამბობს–შენსავით სულელი არ ვარ –
გაბრაზებულმა ჯეიმ სახეში მუშტი დაარტყა
მეი:ჯეი გეყოფა!!!- ისმის ხმამაღალი ყვირილი
ჯეი : ბიჭო დაიმახსოვრე, ეს გოგო ჩემია!!!– ეუბნება ძირს დაცემულ ლის.
კლასში ლი შემოვიდა...
მასწი: ბავშვებო გაიცანით ეს თქვენი ახალი მოსწავლეა ლი, მიდი ცარიელ მერხთან დაჯექი.
ლი მეის უკან,ცარიელ მერხზე ჯდება...
ჯეი მეის გვერდით ზის...გაკვეთილი დამთავრდა და ზარი დაირეკა.ბავშვები გარეთ გავიდნენ.ლი უხასიათოდ დგება და ისიც მიდის,გარეთ ეზოში უბრალოდ დგას. ბიჭი მისკენ მიდის...
ჰიო: გამარჯობა,არღაც არ გეტყობა რომ კარგად ხარ - ხუმრობით თქვა მან.
ლი: კი ასეა, მე ლი მქვია
ჰიო: ჰიონჯინი მაგრამ ჰიო დამიძახე.
ლი:კარგი
ჰიო და ლი დამეგობრდნენ,კარგი მეგობრები გახდნენ...მეი გოგონებთან მივიდა უხასიათო სახით...
ლისა: რა გჭირს?
იუნა: ბიჭების გამოა ასე
გოგონებმა გაიცინეს...
მომო: არა მართლა რა გჭირს??
მეი: ძალიან დავიღალე...რატომ? რატომ მე? ყველას მე რატო მოვწონვარ.... - უხასიათოდ თქვა -გოგონებს გაეღიმათ
ლისა: იმიტომ რომ ლამაზი ხარ
მეი:არა, თქვენ რომ ჩემზე ლამაზები ხართ ხომ იცით!!
იუნა: კარგი შეეშვი დაწყნარდი და არ შეიმჩნიო, ვითომ არც არაფერი ხდება
მომო: ამის ბრძნული აზრები - თქვა იუნაზე
იუნა: არა მართლა ან მე უნდა მომბაძოს ან ლიზას და შენ ვაფშე...- და გაიცინა
მომო: ხო მე არავის მოვწონვარ და დასვენაბულიც ვარ
მია: აუუთ კარგით რა ისე ლაპარაკობთ ვითომ კარგი დიდები ვიყოთ,ვითომ აზრზე ვიყოთ ამ ყველაფრის....
მე წავედი ისტორიის დავალება არ მიწერია...
მია ადგა და წავიდა...
იუნა: 17 წელი არც ისე პატარაა!—ჩაილაპარაკა ჩუმად.