VATAN UĞRUNA [ARA VERİLDİ]

15.BÖLÜM

Medya: 🦅

Koca istiyom gel beni al baklavam:

'Sınavıma bir buçuk aydan az bir zaman dilimi kaldı. Bu yüzden benden pek fazla bölüm beklemeyiniz, pls.
Sadece sınava odaklıyım şu an.'

🌪

*1 gün sonra*

İşaret parmağımın yüzeyini telefonun sert kabına bastırarak kulağıma daha da yanaştırdım, "Tamam anne babama selam söyle," dedim. Ondan olumlu yanıtı alır almaz telefonu kapattım.

Dün anneannem rahatsızlandığı için bu sabah erken saatlerde annem olduğundan daha erken ayrıldı yanımızdan. Az önce Muğlaya iniş yapmış ve onu tembihlediğim gibi ilk beni aramıştı.

Elimde ki telefonu cebime koyarken acilden çoktan çıkmış, hastanenin otoparkına varmıştım bile. Artık bu yolları ezberlemiştim, gözüm kapalı bile istediğim yere varabilirdim. Etrafa göz gezdirdiğimde istediğim yüz ile karşılaşınca ona doğru yürüdüm.

Yanına geldiğimde beni henüz fark etmemişti. Kendi arabasının arka koltuğuna, sanki üç gün önce göğsünden önemli bir ameliyat geçirmemiş gibi rahat rahat binen Kartala kaşlarımı kaldırarak baktım. Gayette iyileşmiş duruyordu.

Kenarda onu dikkatle izleyen koyu gözlerimle onun renkli hâreleri birleştiği an, bir anda elini göğsüne atarak acıyla inledi.

Bir anda değişen ruh halini sorgulamaya vaktim bile olmadan, korkuyla yanına gittim. Ön şoför koltuğunda bizi izleyen Sergen amcayı o an unuttum ve elimi göğsünün üzerinde olan, oldukça dikkat çekici gözüken elinin üzerine koydum.

Kafamı kaldırarak oldukça yakın olan yüzlerimizi yok saymaya çalıştım, "İyi misin? Niye ani hareket ediyorsun Kartal!" dedim. İlk başta sakin çıkan sesim sonlara doğru yükselmişti. Bu halime bir an, çok ufak bir an gülecek sandım ama o her zaman ki sert yüz çehresinden ödün vermedi.

Dudaklarını garip bir şekilde buruşturdu, "Ani hareket yaptım galiba Yağmur, arabaya binmeme yardım etsen hiç fena olmaz. Hani dikişlerim açılmasın diye diyorum, yanlış anlama." dediği şey kısa bir an gözlerimi kısmama neden oldu, bu halimi görünce daha da buruşturdu yüzünü. Sanki beni kötü olduğuna ekstra çaba harcayarak, inandırmaya çalışıyordu.

Flaşh TV?

Onu sorgulamaya bir son vererek elini sıkıca tuttum, bir daha bırakmak istemeyeceğim kadar sıkı tuttum. Arabanın arka koltuğuna yerleştiğinde, kendi ile beraber beni de çekti yanına. Onun çekmesine gerek yoktu, ben zaten böyle bir zamanda onu tek başına bırakmayacaktım. İstesem de bırakamazdım, tüm olanlara rağmen yüreğim hâlâ onun için böylesine çırpınmaya devam ederken...