Reincarnated as Vampire's Unwanted Mate

𝗨𝗡𝗪𝗔𝗡𝗧𝗘𝗗 (29)

𝗨𝗡𝗪𝗔𝗡𝗧𝗘𝗗 (29)

𝐵𝐸𝐹𝑂𝑅𝐸 𝐴𝑁𝐺 𝑃𝐴𝐺𝑆𝐴𝐵𝑂𝐺

Nababahala ako sa ikinikilos ni Laira. Hindi na nya ako pinapansin tulad ng dati at tipid na sya kung magsalita. I feel like parang may mali sakanya. I tried to talk to her pero umiiwas sya o di kaya ay sinasabi nya na may gagawin pa sya.

One time nun, gabi na at nakita ko sya sa tapat ng may bintana ng kwarto ko. She's staring at the moon. Hindi ko maaninag ang ginagawa nya pero parang meron syang ibinubulong...

Nakangiti ako habang dala ko si Lynica. I talked to Yuri kahapon and he said na pupunta sya sa palace so that makita nya si ama. Masaya ako dahil medyo nagkakaayos na kaming lahat pero until now, kung maaari ay iiwasan ko si Lyford. Natulala ako nang maalalang, tomorrow ay ang araw ng nakatakdang pagk*matay ni Veronica. Ang totoong Veronica... Medyo kinabahan din ako...

Inisip ko si Lyford. Sya lang naman ang may utos na m*matay si Veronica kaya wala na akong ibang pangamba pero there's something on me na para tlagang may mali...

"Tabi..." Napaatras ako nang may magsalita si Laira. Umatras ako at binigyan sya ng daan. Nagtataka pa ako nung hindi man lang ako binati tulad ng dati... Napahinga ako ng malalim. Maybe I should talk to her nalang mamaya?

"A-ama..." Naluluhang saad ni Yuri. I just smiled at them nang makitang nagyakapan silang dalawa. Nasa gilid ko ai Kuya Gavin at Aiden... They're happy to see Yuri too...

"I'm really sorry... Hindi ko na sana hinayaan na mawala ka samin..." Mahinang saad ni ama. He's crying right now at agad kaming binalingan tatlo

"Children... He's Yuri, your half brother..." Nakangiti nyang pakilala kay Yuri samin kaya ngumti kami. Tumingin si Yuri sakin at kinindatan ako. Senyales na nagpapasalamat sya. Nag thumbs up lang ako sa kanya

"What are you doing here maid?" Napatingin ako sa likod nang may tiningnan dun si ama. Nagtaka ang mukha ko nang makita si Laira. She's crying while looking at us... May problema ba sya? Nilapitan ko sya

"Laira... Bakit?" Tanong ko. She just smiled at me pero iba ang pinapahiwatig ng mukha nya. I saw pain and anger on her eyes... Na di ko alam kung bakit

"W-wala... Sige , mauna na po ako" Saad nya at umalis. Nagkibit balikat naman si ama at kami bago ko sinarado ang pinto... There's something wrong talaga eh...

"Why did you accept her as your sister?" Biglang tanong ni Laira. She's beside me at tinitingnan ang ginagawa ko. Nilingon ko sya. Her face is serious

"Sino? Si Aisha? Laira... All of us can forgive naman di ba? What's the problem with that?" Umiwas naman sya ng tingin

"I don't want her to be my sister... Ang gusto ko magalit ka sakanya! Ang gusto ko ay p*tayin mo sya!" Giit nya. Nagtataka ko syang tiningnan. I stunned for a second nang makilala ko kung sino ang nasa harapan ko. Ngumisi sya

"V-veronica..." Tumayo sya at nanlilisik na tiningnan ako. Gusto ko sanang matakot kaso lang, hindi ko alam kung bakit nanaig sakin ang tapang... Tumayo din ako

"What are you doing here? Nasan si Laira?! Nasan ang maid ko?!" Sigaw ko. Tunawa naman sya ng malakas. Nilalabanan ko ang takot ko ngayon para lang malaman kung bakit sya nandito...

"I killed here... Don't worry, nilibing ko naman sa isang garapon yung kaluluwa nya eh... Do you think makakatakas ka sa k*matayan? Do you think hahayaan kong mangyari na makalabas ka dito? Kagaya ko, gusto ko ring maranasan mo kung anong hirap ang dinanas ko..." Nilapitan nya ako at sinakal. Natatakot ko syang tiningnan at agad na itinulak

"B-bakit mo ba ginagawa ito?! Mag kaayos na nga kayo di ba?! Maayos na ang trato sayo ng iyong ama at kapatid... Pati na rin si Lyford!" Sigaw ko. Nakita kong tumulo ang luha sa mga mata nya

"Ikaw ang mahal nila! At hindi ako! Ikaw! Ikaw! At hindi ang totoong ako! Bukas ang araw ng aking k*matayan! At bukas matatapos ang misyon mo dahil napigilan mo ang pag k*matay ko pero di ko matanggap, di ko matanggap na nakuha mo ang lahat! Parehas kayo ni Aisha! Mag aagaw!" Halos mawalan ako ng lakas nang bigla nya akong hagisan ng isang kutsilyo. Buti at nailagan ko

"V-veronica... Please, patawarin mo na sila... Pinapangako ko, pagkatapos ng misyon ko hindi na ako manggugulo pa at---

"Tahimik! Ang gusto ko ipaghiganti mo ako! Ang gusto ay mahirapan sila ng husto! Ang gusto ay m*m*tay silang lahat! Kaya mo bang gawin yun para sakin Bella? Kaya mo ba? Kase kung kaya mo, makakalaya ka na..." Saad nya sakin... Pinahiran ko ang luha sa mga mata ko nang magsimulang lapitan nya ako

"Ahhhhh!" Buong lakas kong sigaw nang bigla nyang s*ks*kin ng kutsilyo ang paa ko dahilan para magdugo ito

"Sagot! Ayaw kong sumagot? Gusto ko pa namang makakita ng dugo ngayon... Gusto ko pa namang pum*tay ngayon... What if... P*tayin ko sila?" Itinusok nya ulit ang kutsilyo sa paa ko. Matapang ko syang tiningnan bago nagsalita

"Ano pa bang makukuha mo kung p*patayin ko sila?! Wala di ba?! Wala kang mapapala! Pakiusap! Tama na!" Nanlilisik nya akong tiningnan bago tumayo

"Hindi mo gagawin di ba? Pwes ako nalang ang gagawa... Akala mo ba hindi ko alam? Na mahal mo si Lyford? Na gusto mo sya?! Pinahintulutan lang kitang magpanggap na ako pero hindi mo dapat inaagaw kung ano ang sakin! At ngayong nagialam ka! At ngayong inagaw mo sya! Kung hindi man sya magiging akin... P*patayin ko nalang sya!" Saad nya at tinusok ang pangatlong kutsilyo sa isa ko pang paa... Naiiyak ako sa sakit...

"Ako ang p*patay sayo! Ako ang p*patay sainyo at uubusin ko kayong lahat!" Mapanganib nyang saad. Agad syang ngumisi bago umalis .... Biglang kumabog ng malakas ang dibdib ko...

"N-nilamon ka na ng galit mo Veronica... Hinhiling ko na sana... Matutunan mong magpatawad... Wag kang magpadaig sa galit mo!" Saad ko kahit alam kong hindi nya ako naririnig at wala na sya... Tumulo ang luha ko.

Tumingin ako sa labas. Magmamadaling araw na? Bakit ang bilis? Agad na sumiksik sakin si Lynica at dinilaan ang paa ko na may dugo... Agad nyang binubot ang kutsilyo na nasa mga paa ko ba itinusok ni Veronica...

Napangiti ako... Kung m*m*m*tay man ako ngayon, si Lynica... Sya ang simbolo samin ni Lyford. Hindi ko man sabihin. Hindi ko man aminin... Alam kong mahal ko na at gusto ko sya...

Natawa ako sa sarili ko. Pano ba kase masasabing mahal mo ang isang tao? Hindi ko pa naranasang magmahal. Pero isa lang ang sasabihin ko, sana, maalala ko parin sya kahit makabalik na ako sa totoo kong mundo... Magkita pa sana tayo Lyford...

Naghihina akong napasalampak... Gusto kong pigilan si Veronica sa binabalak nya pero di ko magawa... Mas malakas sya kumpara sakin... Ngumiti ako ng mapait bago agad na ipinikit ang mga mata ko. Kung m*m*m*tay man ako ngayon, tanggap ko na... Tanggap ko na na bigo ako .... Bigo ako sa misyon ko