Reincarnated as Vampire's Unwanted Mate

𝗘𝗣𝗜𝗟𝗢𝗚𝗨𝗘 (𝗥𝗘𝗨𝗡𝗜𝗢𝗡)

𝗘𝗣𝗜𝗟𝗢𝗚𝗨𝗘 (𝗥𝗘𝗨𝗡𝗜𝗢𝗡)

"𝖮𝗇𝖼𝖾 𝗒𝗈𝗎 𝗌𝗍𝗈𝗉 𝖼𝗁𝖺𝗌𝗂𝗇𝗀 𝗍𝗁𝖾 𝗐𝗋𝗈𝗇𝗀 𝗍𝗁𝗂𝗇𝗀𝗌, 𝗍𝗁𝖾 𝗋𝗎𝗀𝗁𝗍 𝗈𝗇𝖾𝗌 𝖼𝖺𝗍𝖼𝗁 𝗒𝗈𝗎"

"How is she doc?" Rinig kong tanong ng isang pamilyar na tinig... Hindi ko masyadong narinig but... Parang kilala ko ito

"She's now stable ma'am... She needs more rest to do lang... Maipapayo ko din na sana bigyan nyo sya ng peaceful place... Based sa naging test ko. Kaya sya nagkaganyan it's because of stress" Unti unti kong iminulat ang mata ko

Bumungad sakin ang puting kisame. Pasimple kong iginalaw ang kamay ko. Napangiwi ako sa sakit pero narelieve din dahil nawala naman agad. Mukhang masarap din sa pakiramdam na nakapag unat ako... Para akong hindi nakagalaw ng isang taon

"Anak! Don't move muna! May sugat ka sa paa!" Tiningnan ko ang nagsalita. Si mommy. Her worried face ang bumungad sakin. Inayos ako ng doktor

"M-mom... What happened? Bakit may benda ako?" Tanong ko. Tiningnan ko ang sarili ko at nanlaki ang mga mata ko. How did I get this bruises? Bakit ang dami kong gasgas?

"You didn't know? Yan kase ang napapala mo sa pagiging assassin mo... Your kuya called me last month nung isinugod ka sa ospital... He said na you're in danger" Saad nya. Natulala ako. Bakit parang hindi tama?

"By the way kumain ka na... I should call your brother nlang" Saad nya. Nag usap sila saglot ng doktor bago umalis. Naiwan ako. Huminga ako ng malalim nang makaramdam ako na parang may hindi maganda sa katawan ko.

Tiningnan ko ang side table at napatilt ang ulo ko nang makitang may bulaklak sa gilid ng lamesa ko... Biglang bumukas ang pinto at iniluwa nun ang isang lalaki... He's handsome... Parang kilala ko sya? He's familiar

"Stop staring at me... I know I'm handsome... Wag kang mag ilusyon jan, baka makalinutan mong kuya mo ko" Nanlaki ang mga mata ko... Oh my god

"Kuya Yuri!" Saad ko at nang makitang tatayo ako ay agad syang lumapit at yumakap sakin

"How are you?" Tanong nya sakin. I smiled

"I'm okay---

"Do you remember something?" Nagtaka ang mukha ko. Remember what?

"Meron na akong dapat maalala?" Nagtataka kong tanong. Naging serypso ang mukha nya before smiling at me

"Nothing... But anyways, pupunta dito sina Aisha and George... I called Lyford kanina at sinabing gising ka na... He said na dadalhin nya ang pamangkin ko... Lynica misses you soo much" Ngiti nyang saad. My brows frowned for a second

"Don't tell me maski sila di mo maalala? All of them are part of your past and present" Saad nya na mas lalong ikinakunot ng noo ko

"Wait... Who are they ba? Why are you introducing them to me?..." Tanong ko... He looked at me seriously. Magsasalita na sana sya when someone knocked the door at iniluwa nun ang babaeng buntis at isang lalaki... My brows frowned again dahil pamilyar rin sila... They smiled at me from ear to ear

"Besttyyy!! Jusko! Nice to meet you again!" Hindi ako nakapagsalita nang yumakap sya sakin... Nagtataka akong tiningnan sya

"D-do I know you Mrs?" Tanong ko. I heard the three of them chuckled saka bumaling kay kuya Yuri

"Hindi mo pa ba sinabi sakanya? Shocks! Lagot ka tlaga kay Lyford!" Saad nung babae at bumaling sakin ng tingin

"Anyways, I'm Aisha... I'm your best friend remember? And this is George my husband... And this baby on my tummy will soon to be your inaanak okay?" Bigla ko agad silang naalala... Oh my god! Oo nga pala! How come na iba ang pagkakilala ko sakanila? Do we have a secret pasts?

"Lyford is on their way... Together with my niece..." Saad ni kuya Yuri... Hindi konalam kung anong ponag uusapan nila

"Oh my god! I can't wait to pinch Lynica's cheeks!" Excited na saad ni Aisha... Who's Lynica? She's soo familiar

"Yeah... Naaawa nga ako sakanya, ginampanan ba naman nya yung role as a werewolf?" Ngumuso si Yuri bago tumawa silang tatlo...

Sumandal ako sa kama. 0arang may part sakin na gustong malaman kung may past ba kami o wala... I need to find out something

"Mommy!!" I turned my gaze when someone called me. It's not my name pero iba yung impact sakin dahilan para mapalingon ako. I saw a little girl... Rilunning towards on me... I don't know her pero nasasabik ako sakanya... I opened my arms kaya nayakap ko sya

"I missed you po!" She said and kissed my cheeks. She's soo familiar ulit gaya ng naramdaman ko nung first ko makita sina Yuri, Aisha and George...

"Mommy, I'm with daddy, he said that he misses you too! Yeyy! Complete na tayo!" She said and giggled... Hindi ko napigilan ang sarili ko to kiss her cheeks and smell her...

"Don't you missed me too?" Tanong ng kung sino. Natulala ako sa nakita ko. May nakatayong lalaki sa may pintuan. He's soo hot and intimidating... Napakirap ako bago may pangalan na pumasok sa isipan ko kaya naisambit ko

"Lyford..." He smiled then agad na pumunta sa gawi namin bago hinalikan ang noo ko... He hugged me too kaya napapikit ako

Seems like I'm missing someone?

"How's my wife? Hmm? You're soo stubborn... Pinag alala mo kami..." i just smiled without any reason... Pumasok naman ang tatlo...

"Oh! Hi bro! Nice meeting you again!" Ngumisi si George bago kumamay kay Lyford

"Alam na ba nya?" Biglang tanong ni Yuri. I'm busy playing with Lynica. She's soo mabigat and hindi ko alam kung paano sya kargahin. Is this my daughter ba tlaga?

"Hindi pa... Hindi nya tayo kilala... But don't worry guys, makikilala nya din tayo... Not now, but soon" Ngiting saad ni Lyford... He hugged me again and nakangiting tiningnan kami ni Lynica

~~~~~~~~~~~~~~~~

"Hindi mo parin ba bibitawan yan? Kanina mo pa yan tinititigan" I smiled sweetly as Lyford hug me at my back before smiling while looking at the necklace

"I'm soo thankful at this necklace, dahil dito... Nakilala ko kayo... Naalala ko agad ang mga nilalang na naging parte ng past ko...

"I'm more thankful dahil god gave you and Baby Lynica to me... It's a treasure... I love you" He whispered...

"I love you too" I replied and kissed him passionately with my fullest love and care...

With him, I feel safe... I'm soo very thankful sa itaas because he gave this two precious gifts to me... Wala na akong hihilingin pa... Living with them together, is a blessing for me

~~~~𝘛𝘏𝘌 𝘌𝘕𝘋~~~~