It's A dark light (NL)

"Same dream again.."

"H-haaaaaaaaah!"

In mijn bed schreeuw ik wakker in de nacht met barstende hoofdpijn en een snel kloppend hart. Zweet drupte van mijn nek en voorhoofd, mijn handen trillen en mijn ademhaling voelde pijnlijk.
(Het zijn die nachtmerries weer..) dacht ik in mijn hoofd. Ik ging terug liggen en staarde naar het raam. Het sneeuwde en er was een hevige wind gekomen. Langzaam sloot ik mijn ogen opnieuw en probeerde opnieuw in slaap te vallen.

De volgende ochtend..

Het is 12 uur en ik wou net mijn kamer uit gaan tot ik ineens een krijsent geluid hoor en mijn hoofd slaat weer op tilt. "Ah, Aaaah! Laat me met rust.... l-laat me met rust!!!!" Schreeuw ik in de lucht terwijl ik op mijn knieën val. De pijn stopt en het gekrijs is verdwenen. "Ah... Waarom."' Mompel ik.
Ik wil dat dit stopt. Al die nachtmerries en die rare verschijnsels die ik overal zie. Mensen denken dat ik gek ben maar.. soms denk ik ook dat ik gek ben.
Waarom krijg ik die nachtmerries? Waarom die verschijnsels? Als sinds ik kan herinneren is mijn hele leven al zo.
Elke dag word ik wakker vol angst en tranen over mijn wangen.

Met een zwaar lichaam verliet ik mijn huis en ging naar mijn werk.
Ik ben schrijfster. Ik schrijf al 5 jaar aan verschillende boeken die nu al veel verkocht zijn. Het meest schreef ik over een mysterie dat rond een dorp dwaald. En een vrouw er veel last van heeft. Ongeveer zo als ik nu. En een man dat haar constant waakt en beschermd.
Het boek heeft tot nu toe al 3 delen.
Veel mensen E-maillen mij voor meer boeken. Maar ik heb zo veel aan mijn hoofd dat ik er niet aan verder kom.

Eenmaal aangekomen aan mijn werk, zette ik meteen alle boeken die gelezen werden terug in alfabetische volgorde.
Ik check als alle boeken een sticker hebben van onze logo en leg ze daarna in de rek.
Meestal werkt mijn vriendin Susie hier ook en vroeg me af waar ze was.
Ik ging naar mijn andere werknemer Laura en vroeg het haar.
"Waar is Susie?" Vroeg ik terwijl ik de boeken in mijn handen had.
"O, ze komt deze week niet.. Ze is ziek" antwoorde Laura.
"Oh, oké... " het was best wel teleurgesteld. Ze is nog nooit afwezig geweest. En juist op zo een drukke dag als vandaag zou ze zeker geen vrij nemen, ook al lag ze dood ziek in bed.

Piekerend legde ik mijn schrijfgerief op mijn bureau en begon aan een nieuw boek.
"Mmmmh..." gravend zocht ik naar inspiratie.
Na een paar uren wist ik toch iets op te schrijven en had uiteindelijk 1 hoofdstuk af. Het was al bijna na middag en ik ging mijn boterhammen eten.
Toen ik mijn broodrooster open deed, zag ik ineens een mistig beest tussen mijn boterhammen en gooide het op de grond. "Ha!"
(Wat was dat..?)
Opeens kwam de barstende hoofdpijn terug.
Ik rende naar het toilet en spatte wat water op mijn wangen.
"Waarom zie ik dit?" Vroeg ik mezelf af.
Elke dag zie ik vreemde dingen die maar niet verdwijnen.

Na een paar minuten afgekoeld te zijn, ging ik terug aan het werk bij mijn bureau.

Tenslotte was het al bijna half 8 en tijd om naar huis te gaan.
Ik pakte rap mijn spullen en rende de bieb uit. "Doei L!" Riep ik wuivend.
Wandelend liep ik tussen de straten en het begon donker te worden.
Mijn huis lag minstens 3 kilometer ver van de bieb. Wandelen vond ik nooit erg, ik hield van de koude wind en het geluid van ritsels door de blaren. De volle maan scheen en het maakte de nacht nog mooier.
mijn huis stond midden in een bos en ik was er bijna, tot ik ineens voetstappen achter me hoorde.
Iedere stap die ik nap, kwam er een stap meer achter me.
Mijn hart raasde en mijn adem bleef in mijn keel klemmen.
Ik draaide me om maar zag niemand.
"Wie is daar!?" Riep ik hees.
Ineens hoorde ik nog meer voetstappen en ze kwamen dichter.
"Wie ben je!?" Riep ik luid.
Ik pakte een lange tak van de grond die breed genoeg leek te zijn om iemand neer te slaan.

Hij nam nog een paar stappen dichter en ik kon hem half in het licht zien.
Ineens sprak hij met een zware diepe stem dat me rillingen gaf.

"Zo kan je niemand buitenbewust slaan..?"

Mijn eerste hoofdstuk van mijn eerste boek, Yes! Af
Nu nog de rest ;)
Hopelijk lijkt het jullie wel wat om dit verhaal verder te verkennen.
Ik ben niet zo goed in schrijven dus let alsjeblieft niet op mijn schrijffouten -_-!
Bedankt voor het lezen en tot de volgende! ("3")

Een stem of reactie zou ik erg waarderen als beginner... ^-^ ♡