"ตี้"
..หิวแล้ว.."หิวแล้วอ่อ กินไรกันดีอ่ะ"ผมพูด พลางมองคนที่กอดผมอย่างอ้อนๆตรงหน้า
"ตี้"
..แล้วแต่ตี้.."งั้นไปหาไรกินข้างนอกกันเนอะ ไม่ได้ซื้อของสดมาไว้อ่ะ"
"อืม"ตอบรับคำสั้นๆ ก่อนที่จะจับมือผมแล้วเดินไปที่ประตู
ณ ห้างสรรพสินค้าแห่งหนึ่ง
"อิ่มมมมม!! พี่อิ่มยังอ่ะ"ผมพูดกับตัวเอง ก่อนจะหันไปถามคนที่นั่งข้างๆที่เอาแต่มองผมและยิ้มๆ
"อืม"ตอบโคตรสั้นเลยแหะ
"งั้นตี้ว่าเราไปดูหนังกัน แล้วค่อยออกมาซื้อของเนอะ! เอ้อ! ก่อนกลับแวะซื้อของสดที่ซูเปอร์มาเก็ตก่อนนะ!"ผมพูดยาวเหยียด แต่คนฟังแค่ยิ้มมองผม และจับมือผมไปเล่นเท่านั้น
"อืม"เอิ่ม... สั้นได้อีก
"พี่หัดพูดยาวๆหน่อยเด้! พูดอย่างนี้ใครเขาจะเข้าใจเล่าาา!"ผมบ่น แต่คนฟังนั้นก็ยังเอาแต่ยิ้มและเล่นมือผมอย่างนั้นอยู่!
"ตี้"
..มีตี้ไงที่เข้าใจ..."เฮ้อออ... อ่ะเคร! ผมยอมแพ้ละ! งั้นเราจ่ายตังแล้วไปซื้อตั๋วหนังกันเนอะ!"
"อืม"
กุจิบ้าตายยยย!
----------------------------------------------------------------------
อะแฮ่ม! จบไปแล้วกะอินโทรแรกเน้อ! อาจจะสั้นไปหน่อย จะพยายามเขียนให้ยาววววว!~ ขึ้นนะคะ
ปล.ติชมได้ค่ะ จะได้นำไปปรับปร
YOU ARE READING
My boyfriend : แฟนผมแม่งมึน!(Yaoi(
Teen Fictionอยู่ๆ โชคชะตาและพรมเช็ดตีน! ก็ เล่นตลก!! เมื่อผม.. ซึ่งไม่เคยมีแฟนเลยสักกะคนตั้งแต่เกิดมา! ..เพียงข้ามคืนเท่านั้น!.. ผมก็ได้.. เอ่อ.. แฟน! อย่างไอ้'พี่ฟาร์โร'ที่ขึ้นชื่อทั้งมหาลัยว่า หล่อ! อัจฉริยะ! เก่ง! ฮอต! รวย! และ.. ..หน้ามึน!!.. คำเตือน : Yaoi...