17.Bölüm:Parcalanmış Bir Dostluk

2 0 0
                                    

Belki de saatler gelen bir uykudan sonra yarı baygın bir şekilde uyanmıştı Sanem.Tum vücudu ağrıyordu ve feci yorgundu .Hareket edemeyince el ve bacaklarının bağlı olduğunu farketti.Ağzı bağıramasın diye bantlanmis ,bir sandalyeye zincirliydi.

Etrafına bakindiginda depo benzeri bir yerde olduğunu görür. Çok büyük olmayan bu yer soğuk,küf kokulu ve rutubetliydi .Depodaki masanın üzerinde çeşitli kimyasallar,bazı ruhsatsız silahlar,keskin bıçaklar ve bazı böceklerin bulunduğu geniş teraryumlar vardı. Birkac sandalye ,küçük koltuklar ve bir kara tahta dışında birşey yoktu .Kara tahtanın üzerinde ölen her bir kişinin ölüm planı ile dolu kocaman bir plan vardı. Tüm sınıf ve öğretmenleri Nurdan Hanımın ölüm planı...

Sanem 'in yüreği korkudan tekrar çarpmaya başlar. Afet ile olan kısa ve ani yüzleşmesini anımsar. Bir an için bütün bu olanların kötü bir kabus olmasını dua eder.Biricik arkadaşı o anormal seri katil Anna olamazdı. Bunların hiçbiri ona mantıklı gelmiyordu .

O esnada Deponun gıcırdayan kapısı kısa süreliğine açılıp kapanır. Içeriye doğru gelen ayak seslerini duyup irkilince arkasına zar zor dönüp bakar.Ona garip bir şekilde gülümseyen Afet i görünce yüreğindeki dehşet bin kat artar .Bu bir kabus değildi!

Afet garip gülümsemesiyle bir süre konuşmadan masasındaki bir çekmeceyi açıp bir resim çıkartır. lkokulda topluca çekildikleri bir resimdi.Resimdeki her ölen kişinin çocukluk halinin üzerine kırmızı kalemle bir karalama yapılmıştı. Resmi Sanem 'in kucağına koyup daha iyi görmesini sağlar. Gözleri fal taşı gibi açılan Sanem tir tir titriyordu .

Arkadaşımın ağzındaki bandı sertce çekip ağzını acar .Onun yanına çömelip gittikçe manyakça gülümseyerek

Afet :Ne düşündüğünü az çok tahmin edebiliyorum kırmızı şekerim.Neden benim gibi iyi,masum ve tatlı olan birinin bu denli bir atılımda bulunduğunu merak ediyorsundur .Sonucta bu resmen hmmm...Sanirim literatürde bu duruma en uygun kelimeler Delice,Manyaklik,Canilik veya Kindarlık olurdu .Ne dersin ?

Sanem :Sen...Bütün bunları...Amacın neydi Afet ?Neden böyle şeytani bir plan kurdun ?Neden bunca insanin öldürdün? Eline ne geçti ki ?

Afet :Tatlım elbette bunu kişisel acıdan düşünürsek kendimce haklı bir intikam silsilesi diyelim.Ama genel acıdan düşünürsek zamanında insan olmaya dair hiçbirşey öğrenememiş bu insanlara hayatlarının en anlamlı son derslerini verdim.

Sanem :Bunlara hicbir anlam veremiyorum.Cidden iyi birşey yaptığını mı düşünüyorsun?Ölmeleri seni mutlu mu etti cidden ?Bu olanlar ortaya çıkarsa neler olacağını...

Afet :Hayatım kararacak,öğretmenlikten men edileceğim, kariyerim bitecek,Şehmuz ile evlenemeyeceğim, müebbet hapis yiyeceğim, insanların ve medyanın gözünde deli bir seri katil olacağım ve daha benzeri birçok kötü şey...Ama bu artık umurumda değil.Bak Sanem,insan hayatında 3 kez ölür .Birincisi saflığını yitirişi,ikincisi masumiyetini kaybedişi ,ucuncusude bedenen yok oluşu.Inan bana ilk ikisinden sonra üçüncüsü çok daha iyi olacak benim için.

Sanem :Lütfen artık yeter!Böyle konuşup durma !Sen benim can dostum Afet değilsin!

Afet :O Afet gideli çok oldu Sanem .Sadece kabul etmelisin.

Resimi kucağından alıp dikkatle eline alıp süzerek

Afet :Çocukken herşey çok daha iyiydi.Eskiye dönüp baktığımda hep şunu soruyorum .Ne oldu ?
Şarkı söyleyip alkışlamak, gülüp oynamak ,kurabiye yiyip çiçek toplamak...
Ve işte sonra büyüdük ve hayatın gerçeklerini tetikleyen buydu .Moğollarin Selçuklulara olan istilası misali o küçük kalpler acımasız ruhların içinde taşlaştı.

Elindeki resmimasadaki bir çakmak ile yakıp yere atar. O an ona korku dolu gözlerle bakan arkadaşına dönerek

Afet :Sen bu korkunç dünya icin de temiz kalan nadir yüreklerdensin Sanem.Lakin tam olarak hayat amacımı yerine getirmeden senin anlayamayacağın bu durumu mahvetmene izin veremem.Keske kendine daha güvenli bir meslek sevseydin veya bu denli meraklı ve atılgan olmasaydın.Ne yapalım,sonuçta dünya senin gibi iyi insanlarıda üzeceğine böylesi daha iyi.Üzgünüm ...

O an söylediklerine inanamaz ve dehsetle donup kalır. Afet Yanan fotoğrafın üstüne masadaki kimyasallardan birini dökünce o an alevlenen ateş tüm depoyu hakimiyeti altına alır.

Sanem çığlıklar içinde bağırıp yardım isteyip yalvarırken Afet büyük bir soğukkanlılıkla oradan ayrılır. Ateşler her bir tarafı hakimiyetine alıp depoyu yakarken Sanem zincirlendigi sandalyeyle birlikte devrilip alevlerin icin de dumanın etkisiyle bayılır.

SON DERSHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin