Charm POV
Nandito ako ngayon, naglalakad sa may Hall ng school ng hindi ko inaasahan nakita ko si andrew na may kausap sa phone.
"Okay. Nicks, I'll talk to you. After class. Bye"
Narinig ko nung nagkasalubong kame hindi nya ako napansin kase nkafocus lang sya sa phone nya. Dumaretso agad ako sa room. Nakita ako ni chloe lumapit agad sya sakin. Parang ang lungkot nya.
"Anong problema chloe?"
"Charm.." Paiyak na sya.
"Teka ano bang nanyari sayo?" Tanong ko ulit.
"Charm si ..."
"Ah. Yung boyfriend mo? Ano? Niloko ka? Inisn ka? Nadala ka na ba?"
"Pinapagpalit nya ako sa isang butiki! Nakakainis! Waaaa!" Malakas na sabi nya habang umiiyak. Napatingin tuloy mga kaklase namin.
"Alam mo. Wag ka ngang umiyak. He doesn't deserve your tears. Do you want me to kick his ass for you?"
"Haha. Grabe ka naman charm. Yeah! Hindi dapat ako umiiyak."
"Sha. Tama na ang drama, maraming lalaki diyan." Sabi ko habang hinahalungjat ko yung phone ko sa bag.
"Gaya nya?" Napatingin ako sa tinuro nya. Si ... Andrew.
"Hoy! Kung sinosino. Tinuturo mo, mamaya manuno ka."
Yun na lang yung nasabi ko. Dumating na yungnteacher namin, usual turo turo si mam. At di Tumagal nagkameeting daw. Umalis na yung teacher namin saya lang. Haha.
Lumabas na rin na muna ako. Tutal mahaba habang oras to. Habang naglalakad ako. Narinig ko yung mga naguusap usap.
"Alm mo ba? Si andrew. Wala na daw sila ng Girlfriend nya."
"Oo nga. Kase niloko daw sya ng girlfriend nya. Harapan! Landi nung girl." Oo nga. Grabe, babae na pala ngayon ang nanloloko?
"Tas alam mo ba, tumawag si nicole sa BosesNgMadla para magpatulong kay DJ Cha. Pero inferness, may point lahat si DJ Cha." Sya pala yung babaeng yun, kaya pala sabi nya. He betrayed her boyfriend. At compliment yung sinabi nung babae, sakin. Sympre! Ako paa. Haha! Proud proud!
"at alam mo ba, may nakikinig. Na estudyante." Teka. Ako ata yun? Ahhah!
"Ah! Eh? Sorry. Ang lakas kase ng boses nio. So hindi ko napigilang mageavesdrop." At umalis na ako. Grabe ganon pala nanyari kay andrew.
Naalala ko tuloy yung sinabi nya sakin. "Help me to move on" the last thing I know. Dinala ako ng paa ko sa kanya, kaso nakita ko sya may kausap na babae. Parang yung ex nya, Lord! Sorry po nagiging chismosa na ako!Haha. Nagtago ako sa isang saskyan.
"Andrew.. Im sorry! Please. Forgive me." Umiiyak na sabi nung babae.
"Nicks, stop. You know that It hurts to see you crying, esp. Ng dahil sakin. Tama na..."
"Andrew, mahal kita."
"Karapat dapat ka pa bang mahalin, after, nang ginawa mo? ."
"Pleasee Andrew, Please give me a chance. Pinagsisihan ko na ginawa ko." Dapat lang! Teka bakit ako nasagot.
"Nicole, parehas lang natin sinasaktan sarili natin. Umalis ka na. Go..."
"Andrew. Hindi mo na ba ako mahal?"
"You know how much I love you Nicole, pero sinayang mo to. Kaya pwede ba, tama na. Masakit..."
"Ang sakit sakit din andrew." Binalak sanang yakapin nung babae si andrew. Pero umatras ito.
" may klase pa ako. Bye.."
"Andrew!! Pleasee." Iniwan nya yung babae na umiiyak.
Nagtago ng maige baka makita nya ako. Nung umalis na sya, pumasok na ulet ako. Hindi ko naman hinusto makinig. Pinagtagpo lang talga ng tadhana! Haha.
"You." Nagulat ako. Kilala ko yung boses na yun. Cold at puno ng puot.
-----------------------Baka everyday na ako magupdate :)
YOU ARE READING
There is no such thing as Forever
AcakForever? Oh geez, forever doesn't exist. Wala naman kase eh. Haha! Ang bitter ko noh?. Sa mundo kaseng kinagagalawan mo, nyo, ikaw, tayo o ako walang nanatitli. People come and go all you need is courage to deal with it. Bc even the person you didn'...