Forever With You

CHAPTER 33

⚠️🔞

BIANCA's POV

"I don't have any idea why they are together. Kanina bago ko tawagin si Jeff, it looks like they're discussing something seriously. Tsaka yung bata, sino naman kaya 'yon? I'm just wondering why." I told my boyfriend, Paulo, who's just listening to me.

Kanina kasi ay nakita ko, namin sina Jeff at Ara na magkasama roon sa coffee shop. Tapos may bata pa pala.

I don't know they were now friends? At yung itsura nilang dalawa, lalo na si Jeff, parang problemado. Ano kayang meron sakanila? Wala namang nababanggit sa akin si Jillian about her brother and Ara.

Jusko naman, hindi ko na alam kung anong nangyayari sakanila. Especially to Ara who was my ex bestfriend because I've lost contact with her years ago. Hindi na rin kami nagkita kahit nitong taon man lang kaya wala talaga akong alam.

"Hindi kaya anak 'yon ni Ara? Yung bata." Paulo said.

"Then how did that happened?"

"Ofcourse I do not know." he quickly said. "Pero mahigit tatlong taon na ang lumipas, Bianca. Anong malay mo sa ginagawa no'n sa buhay? Maybe she finally decided to get a man and get married and build a family."

Dahil doon ay napatahimik naman ako. He got a point right there.

Though I know I shouldn't be meddling with them anymore, especially Ara, she's been a part of my life kaya kahit papaano ay may concern pa rin ako sakaniya dahil naging matalik na kaibigan ko rin siya ng ilang taon. Even though she got me to a problem before, wala na rin naman na iyon sakin ngayon. I've moved on and I'm definitely happy now.

Later on I just shrugged off my shoulders and talk again.

"Why am I even thinking of it? Bahala na sila, matatanda na sila. Baka nagkita lang sila roon sa coffee shop." sabi ko nalang.

I stayed at Paulo's condo for the day. Dito ako sakaniya matutulog. Maybe I'll stay here for days at tsaka na ako uuwi sa bahay. Okay naman kay Mommy eh. At malaki na rin ako. Hindi na ako bata o teenager na bataw kilos ay ipagpapaalam pa sa magulang. Hinahayaan na ako ni Mommy ngayon sa lahat ng gusto ko.

I brought my things here. Actually, may ilang damit at gamir na rin ako rito dahil minsan na akong natutulog dito. This is definitely not the first time.

Nang sumapit ang gabi ay nagluto ako ng ulam namin. Since namiss na rin ni Pau ang lutong bahay ay nagluto nalang ako. I cooked chicken adobo since manok nalang ang mayroon siya sa stocks niya. I'll just buy for him tomorrow para hindi na siya maabala sakaling umalis siya bukas.

"Nakapagluto na 'ko, Pau." sabi ko nang pumasok ako sa kwarto niya. He's busy on his computer at hindi man lang ako binalingan ng tingin. "I'll just took a quick shower. Hintayin mo nalang ako para sabay na tayong kumain." sabi ko ulit.

I looked at him when he didn't say anything. Nakatutok pa rin siya computer niya kaya bahagyang kumunot ang noo ko.

Pumasok nalang na ako sa banyo tsaka naligo. Just like what I said, quick shower nalang ang ginawa ko para mapreskuhan ang katawan ko dahil naligo naman na ako kaninang umaga. I went out on the bathroom while only wearing a bathrobe. Bumalik ako sa pwesto ni Paulo tsaka siya tinignan. Nang maramdaman niya ang presensya ko sa tabi niya ay lumingon na siya sa wakas.

"Bango ah." he uttered that made me raise a brow.

"Tumigil ka na diyan. Kakain na tayo mamaya, magbibihis lang ako." sabi ko at tumalikod na sakaniya.

"Yes, Ma'am." I heared him say. Napairap nalang ako sa kawalan.

After picking my clothes, akmang tatanggalin ko na yung robe ko nang maalala kong nandito pa nga pala siya kaya naman bumaling ulit ako sakaniya.