Gece iş çıkışı ıssız bir sokaktan eve doğru ilerlemeye başladım. Issız sokakta sadece benim olmam biraz ürkütse bile aldırış etmeden yoluma devam ettim. Kasabada kurtların sesi kulaklarımı doldururken adımlarımı hızlandırdım. Kapının önüne gelince cebimden anahtarımı çıkarıp yavaş bir şekilde kapıyı açtım. İçeri girdiğimde Ediz ve Kaan Pes oynuyorlardı. Evin halini görünce montumu bile çıkarmadan televizyonun fişini çektim.
''Tam ben yeniyordum niye kapattın Arda '' diye söylenmeye başladı Kaan.
''Nasıl sen yenecektin ben varım karşında '' diye kendini övmeye başladı Ediz.
''Yeter çocuk gibi söylenmeyi bırakın hiç baktınız mı bu evin haline kimde bu temizlik sırası '' dediğimde Kaan işaret parmağı ile Ediz'i gösterdi. Ediz ise etrafına bakarak ıslık çalmaya başladı. Ediz bir süre sonra oturduğu koltuktan kalkıp yerdeki cips paketlerini toplamaya başladı. Bende ayakta durduğumu fark edip koltuğa oturdum.
Yarım saat sonra Ediz'in işi bitmişti. Ediz de koltuğa oturunca gözüm duvardaki saate takıldı. Saat 01.12 yi gösteriyordu. Uykumun geldiğini anladığımda oturduğum yerden kalktım.
''İyi geceler ben yatıyorum '' dediğim gibi koşarak merdivenlerden çıkıp odama girdim.
