Μεθυσμένα Παραληρήματα

Λέξεις νεκρές στα πεζοδρόμια

Μάκρυνα τα μαλλιά και τα γένια
μήπως κρύψουν τις ουλές μου
και φόρεσα σκούρα ρούχα
να μοιάζω με σκιά
που ορθώνεται στα σοκάκια

Τις νύχτες τριγυρνώ
ποτίζω με τα πόδια μου τα πεζοδρόμια
με λέξεις και ήχους
και ενα μικρό φως που φυλάω
για τις βόλτες μου
τις ώρες που οι νοικοκύρηδες
κοιμούνται

η άνοιξη μυρίζει αλκοόλ
και σκουπίδια στους δρόμους
ενω πάνω μου ξαπλώνουν οι αιώνες
και τα γόνατα μου τσακισμένα
αρνούνται να σπάσουν

ψάχνω την πηγή της αντοχής τους
κι αυτές τις λέξεις
που πότισα στα πεζοδρόμια
νεκρές και βρώμικες.

Κοιμάμαι λίγο πριν ξημερώσει..