The secret

1. Hij en mijn BFF

Vandaag is de ergste dag uit mijn leven. Het ging zo: mijn vriendin appte dat ze iets wilde zeggen. Ik kwam naar haar toe, en ze zei het, een zin met 3 woorden. Ik heb verkering met Wouter. Ik snakte naar adem, hoe kon ze mij dat aandoen? Zij wist dat ik hem leuk vond. Vriendinnen pakken elkaars secret lovers toch niet af? Ik werd in die paar seconden zó boos en kon mijzelf niet meer inhouden en riep: hoe kon je? Je wist dat ik hem wilde! Jij bent geen goede vriendin, ik wil je nooit meer zien! Ik stormde het huis uit en fietste huilend terug naar huis. Onderweg kwam ik Wouter tegen, hij vroeg wat er was, maar ik fietste hem huilend voorbij. Ik snap ook soms niks van mijzelf. Ik heb mijn kans verpest, bij allergeen. Nu zal zowat de hele school dit nu weten en over mij roddelen. Want Mayra (dat is mijn (ex) vriendin) kan niets stilhouden en Wouter is een van de ppulairste jongens van school. Ik kan wel janken. Waarom heeft het lot iets tegen mij? Amber! Ik schrik uit mijn gedachten, mijn moeder roept me. Ik loop naar beneden en vraag wat er is. Ze zegt dat ik bezoek heb en laat mij de woonkamer in. Daar zit Wouter, ik kijk hem aan en hij mij, maar de magie laat mij in de steek. Waar ik eerst vlinders voelde, maakt dat gevoel nu plaats voor woede. Ik zeg: hoezo heb je met haar? Hij kijkt mij aan en zegt dat zij hem had gevraagd, en ik zeg dat hij niet alle schuld op een ander moet schuiven. Oh? Is dat zo? Roep ik uit. Ik dacht dat wij iets hadden. Hoe bedoel je? Vraagt Wouter. Nou, je hebt mij voor het gala van vorige week gevraagd en toen hebben we gedanst. We zitten vaak naast elkaar en je hebt me zelfs een paar briefjes tijdens de les gestuurd. Ik dacht dat wij iets hadden! Sorry Amber. Ik kijk Wouter aan, en hoewel ik altijd van dit moment gedroomd had, in Wouters ogen kijken zonder dat het sneeky moest. Maar nu, ik hoef hem niet meer, lokaal was het misschien niet zijn bedoeling, maar ik ben kwaad. En dit kan ik hem en Mayra niet zomaar vergeven. Ik zeg toch maar sorry. Vervolgens vraag ik of hij weg kan gaan. Als hij weg is vraag ik aan mijn moeder hoe hij wist waar we woonde, en waarom het eruit zag dat Wouter mijn moeder kende. Mijn moeder geeft een antwoord. Ze zegt: Wouter is de zoon van de baas van je vader.