Por qué tú -Jilix

1

Bahçeye çıktık müdireden izin alıp,yağmurlu havanın tadını çıkarmak istiyoduk

Çok geçe kalmamamızı yoksa üşütebiliceğimizi söyledi Bayan Hobeyan

Bayan Hobeyan çok iyi bir kadındı.Bize anne sevgisini hep eksiksiz gösterirdi.Küçüktük daha altı yedi yaşında falandık sanırım bir dakika bekleyin parmağımı sayıyım
Bir,iki...tı,yedi evet yedi bir hafta sonra ikimizde yedi yaşına gircektik çünkü doğum günlerimiz ardı ardınaydı.

Yetimhanede doğum günleri böyle denk gelen biz vardık.Bizimle yaşıt olan diğer çocuklar genellikle ya çok sinirli ya da çok suskun olurlardı.Büyükler ise daha bir değişik

Hmmm şimdi sen kimsin diyebilirsiniz.Ben Lee Felix,15 Eylül 2000 tarihinde Avustralya diye bir ülkede doğmuşum.Doğtuktan birkaç sene sonra ailem iş için buraya taşınmış ve bildiğim kadarıylada bir kazada ölmüş yani Bayan Hobeyan bana öyle anlattı.

Vee dışarı beraber çıktığım bu arkadaş ise Han Jisung o ise 14 Eylül 2000 tarihinde burada doğmuş.Onun ailesi tam olarak nasıl öldü bilmiyorum ama geçen gün 'şuanlık anlatabileceğim birşey değil lütfen üzülme olurmu' demişti...

Yağmurlu havaları çok severdi en azından bir sene önce geldiğimiz zamandan beri bunu öğrenmiştim.Onu sakinleştirdiğini yağmur damlalarının kafasına düşünce düşüncelerini de bir süreliğine alıp götürdüğünü söylemişti ayyy yicem minik şapşikim ya

O yüzden sık sık olmasa da bu bir yıl boyunca gözetmenle veya sadece ikimiz olarak dışarı çıkar yağmurda huzur bulurduk.Bu huy bana da geçmişti...

Birşey diyim mi size?

O çok tatlı benim gözümde

Bende onun gözünde öyleymişim yüzümde ki şu gözümün altında olan siyahımsı lekecikler varya neydi... hah çil,çillerim onları çok seviyormuş.Onları öpmek istediğini söylemişti üç buçuk hafta önce ve cidden öptü biliyor musun...ah cidden çok utandım

Diğer çocuklar pis derdi çünkü yüzümde silinmeyen bir kir varmış çok berbat gözüküyormuş ama Jisung sayesinde bu düşüncelerim değişti artık bende çok seviyorum çillerimi ve onun poftik yanaklarını

Şuan o yurdun biraz ilerisinde yere oturmuş gözleri kapalı damlaları hissederken size anımızı anlatayım yani kısa ama olsun

Biz Jisung'la yemekhaneden poğaça alıp sıkıldığımız için güneşin ımık havasında bahçede oturuyorduk.Aslında bu benim çilimi öpme olayıda o gün oldu...yanaklarım kızardı yine ya domates oldum iyice

Çilimi öpünce ilk bir şoka uğrasamda daha sonra şoktan çıkabilmiştim elimdeki poğaçayla bakıştım bir süre onu sıkınca kafamı kaldırdım ve Jisung'un gülümseyen yüzünü gördüm sonra tekrardan poğaçaya bakınca çok benzediklerini düşündüm ve bende onun yanaklarını öptüm

Ben kendime domates oldum dedim ama onu bir görcektiniz varya resmen baya bir öyle kaldı habersiz yaptığım için acayip fazla utanmıştı o günde bizde öyle bir an olarak kaldı

Onu izlemeye daldığımı o yerinden kalkıp bana seslenince anladım

"Lilix gel hadi Bayan Hobeyan artık içeri geçin dedi"

Gülümsedim

"Tamam hadi o zaman hızlıca gidip duşumuzu alalım ki hasta olmayalım Jiji" dedim ve el ele tutuşarak yatma saatine yaklaşan yurda geri girdik...

=========================================

Ben bunları yerim awq çok tatlılar

Ağağaağağaağa şuan altı yaşındalar ama beşten altıya kadar böyle şeyler yapılabilir diye düşünüyorum sadece bazen çabuk hasta olurlar

İlk bölümlerde böyle yetimhane anıları  filan olur sonra olatlara başlarız diye düşünüyom

Ay yicem aga çok minnaklar uyyyyyyyi uyyyyy
♡
Öpcükledim yanaktan
Sonraki bölüme görüşürük Oreka♡_♡