Wattys'2022&2021 Yarı Finalisti/WattpadFantasyTr Krallıktan Akan Asalet Kategorisi!💜
SERİNİN TÜM KİTAPLARI AYNI ÇALIŞMADADIR!
İnancın ve büyünün karıştığı topraklarda dört büyük yaratıcının kaderlerini değiştirdiği beş farklı kişi yaşıyordu. Bu beş...
Herkese Merhaba! Bölümü okuyanlar en azından kendilerini belli etmek amacıyla oy verebilir mi? Ayrıca yorum görürsem çok mutlu olurum. Lütfen varlığınızı belli edin, gösterin!
●EĞER GÜNCELLEME BİLDİRİMİ GELMİYORSA BENİ TAKİP EDİN! BÖLÜM DUYURUSU YAPIYORUM!
Yayın Tarihi: 10.05.2022 (00:14)
Bölüm Şarkısı: The Neighbourd - Flawless
İyi Okumalar!
✵
Lussamus Krallığı - Omae
Tamerin
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Kollarımı kavuşturmuş, arkama yaslanmış bir halde karşımdaki adamı izliyordum. Onun çevresindeki çocuklar kurduğu iletişime hayrandım. Çocukla çocuk olabiliyordu. İnsanın içine işleyen o sıcak, sürmeli gözlerinde saf bir sevgi vardı. Yüzünde kocaman bir yara olabilirdi, uzun saçlarıyla sanki bir canavar gibi gözükebilirdi ama değildi. Yüreğinin temizliğini biliyordum. Onun koca kalbinde bir yer bulabildiğim için kendimi şanslı hissediyordum.
İnsan kaderini seçimleriyle yönetirdi. Bunu çok iyi biliyordum. Başkası veya kendi bu kararı alsın, kader alınan seçime göre yönelirdi. Kimin bu seçimi yaptığına niye baksındı? Hayat akıp gidiyordu. Bu noktada insan kendi kaderinin dizginlerini ele almak zorundaydı. Ben bunu başarmıştım, geç olsa bile. Hep arzuladığım hayatı kurmuştum. Sevdiğim ve beni seven bir eşe sahiptim, sağlıklı ve mutlu olan çocuklarım vardı. Tüm bunlar bana yetiyordu. Başımdaki taç, oturduğum taht başkasının tercihiyle bana gelmişti. Bunu kullanıp kullanmamak benim seçimim olmuştu ve seçimimi sevdiklerimi korumak pahasına yapmıştım. Başarılı ilerleyebilmiştim ama bundan sonrası beni korkutuyordu.
Hislerimde yanılan bir kadın olmamıştım bu zamana kadar. Bu hem bir güçtü, hem de bir lanet. Lanet olan tarafı bir şeyi hissettiğin halde engel olamamaktı. Engel olamadıkça korku denilen zehir kalbi çürütüyordu. Şimdi de bir şeyler hissediyordum, kara günler yaklaşıyordu. Engel olmayacağımı düşünmek, sevdiklerimin zarar görebilecek olması beni mahvediyordu. İşte o zaman kendime soruyordum, neden ben güçlü birisi olmak istemiştim? Sevdiğim herkesi korumadıktan sonra bunca gücü ne yapacaktım?
Bana doğru gelen bir kar topuyla hemen kenara kaymıştım. Şaşkınlıkla bakarken kahkahalar yükselmişti. Bana gülen küçük gruba baktım. Elindeki karı avuçlarıyla top haline getiren Kaveh ve çocuklarımız. Kış bu yıl erken gelmişti. Tadını çıkarmak gerekli diye diye Kaveh'le dışarı çıkmıştım. O çocuklarla oynarken ben buradaydım. Şimdi benim tüm sessizliğimi bozuyorlardı.
Kaveh "Öyle düşüncelere dalma, gel hadi!" dedi ve bir tane attı. Bu sefer ayaklarımın dibine gelmişti. "Ne duruyorsun, Tamerin? İçin ölmüş olamaz ya!"
Metkan "Anne!" diye koşturarak yanıma gelmişti. Onun babası gibi bakan gözlerine gülümsemiştim.
"Benim canımın içi, oğlum." diye mırıldanıp saçlarından öptüm. Biraz onlarla eğlenebilir, üstümdeki karamsar havayı dağıtabilirdim. Oğlumun elini tutarak onların arasına katıldım ve pişman olmadım.
