Committed

Kabanata Lima: Hindi na katulad noon

Pilit pinaniniwala ang sarili na makakaya pa
Makakaya pang ipaglaban
Ngunit kita naman na, kahit di na ipaliwanag
Nagbago na, nag-iba na
At alam kong sa sarili ko ay hindi na ako
yung dating nakilala niya

AFTER namin mag orient about sa dress code, rules and premises sa work ko ay dumiretso na ako sa aking supervisor na mag-assists at trainer ko. Kahit assistant at encoder ay kailangan pa ring ma-train. Sure ako, na madali lang ito kaya't hindi medyo heavy ang pakiramdam ko. May work experiences na rin ako about sa accounting dahil dati akong nag-ojt at nag part time na rin sa pinag-ojt-han ko.

Sabi raw desk 392 si sir Daichi. Hinahanap ko ang number desks na 392 dahil iyon daw ang aking trainer. Malawak ang agwat at espasyo ng bawat desks. Marami ring client at abala ang lahat. Nang makita ko ang table 392 ay nagtungo agad ako doon. Wala pang tao sa table. Umupo na lang ako muna sa client sit sa harap ng table. Walang kung anong nakapatong na papel sa desk kundi yung computer at tumbler lang.

Daichi Reox ... Yan ang nakasulat sa swivel chair sa gilid. Doon din nakasulat noon ang mga names ng dati kong supervisor sa Home Pag-ibig. Bakit sa swivel pera kaya nila yan? Pwedee naman sa desks.

"So, you're the new hired assistant" Napatayo ka agad si Naih sa kanyang kinauupuan. At agad na nag goodmorning na sa tingin niya ay kanyang trainer.

"Yes, sir I am the new hired assistant. I'm sor---" Hindi ko na natapos pa ang aking sasabihin dahil ang hapon na kasama ni Ian ang tumambad sa mukha ko. Small world .

"Gulat na gulat", ang wika niya habang ako dahan dahang napaupo ulit sa aking kinauupuan. Nakatingin lang ako sa daliri ko na kinukotkot ang dumi sa ilalalim ng kuko. Sa dinami-rami bakit sa kakilala pa ni Ian. Haysst naman.

"Chinzelle Fruelda. It's nice to meet you again" pormal na bati niya sa akin. So, professional din pala ang dating.

"Good day po sir. It's nice to meet you too as well sir Daichi" ngiti ko naman sa kaniya with due respect as my supervisor.

"So, you already know my name. Ah, I guess sa swivel chair", wika nito.

"Indeed!", Nakangiti lang ako sa kaniya kahit ngalay na nangalay ng ngumiti. Nagkakatinginan lang kami na parang pilit nagpapaka-professional.

Isang minuto kaming nagpapalit palit ng tinginan. Sa di malamang dahilan eh sabay kaming napatawa na lang dahil mukha kaming tanga.

"Ayos na nga" wika niya at tumayo. Kumuha siya ng napaka-kapal na documents sa drawer. Inilaoag niya iyon sa side ng kanyang table. Hinila niya ang isang monoblock sa katabi niyang swivel chair.

Here we go chin alphabetically ang wika ko sa sarili na alam kung anong ipagagawa. Basic skills for now.

"Dito ka, chin" Utos niya sa akin. Lumipat ako at naupo doon sa monoblock na kinuha niya.

"Kunin at i-encode mo yung name business alphabetically. Pupunta kami sa isang site sa Laguna pero babalikan kita", wika niya na mukhang nagmamadali na rin. Siguro kaya late siya kanina dahil nag meeting sila.

"Sure po sir. No worries po!" Taas noo kong sambit sa kanya. Akang-aka ko ang gawain.

"Mukha nga! Siya sige na!" Umalis na siya agad at kinuha lang ang kanyang coat at wallet. Iniwan niya sa desk ang kanyang phone. Or nakaligtaan niya lang talaga. Di ko na nasabi pa dahil maraming client at nakakayo na siya.

Inumpisahan ko na ang pag-e-encode. Namiss ko rin ang ganitong work. Wala pang isang oras nangalay na agad ang likod sa lamig. Crumps malala. Habang nag tatype ay ring ng ring ang landline. Nagdadalawang isip pa ako kung sasagutin o hindi. Dahil bilin niya lamang naman ay mag encode ako.