Lost and damned (Severus Sneep)

Hoofdstuk 1: Eerste Les

Severus Sneep bekeek zichzelf in de spiegel, over 10 minuten zou zijn eerste les toverdranken beginnen. Vluchtig keek hij door de eenvoudige badkamer. De badkamer was alleen voorzien van het hoognodige en werd slechts verlicht door een aantal branden de kaarsen. Hij verliet de badkamer en pakte zijn gewaad van het bed af. Hij had redelijk zin in zijn eerste les omdat zijn zusje Melian in die klas zat. Hij had haar inmiddels al vijf jaar niet gezien en hoopte dat het goed met haar ging. Even moest hij aan Lily denken ze was nu een bijna een jaar dood iets wat Severus nog steeds niet kon geloven. Snel duwde hij de gedachte aan Lily weg en ging hij op weg naar het klaslokaal.

Severus bedacht zich dat hij waarschijnlijk de jongste leraar van de staf was en het jongste afdelingshoofd ooit. Hij was pas twintig. Severus zuchtte geïrriteerd toen hij het geroezemoes bij zijn lokaal hoorde en vroeg zich af waarom leerlingen altijd zo luidruchtig moesten zijn. Langzaam gleed zijn blik over de leerlingen, deze pauzeerde hij even bij Melian. Ze zag er goed uit en opgelucht haalde Severus adem. Vervolgens viel zijn blik op het meisje naast Melian. Haar ogen en gezicht waren dik alsof ze gehuild had. Severus besloot te doen alsof hij het niet zag. "Binnen." Sommeerde hij de leerlingen kil.

Severus sloot de deur van het lokaal. Hij zag dat Melian samen met het meisje dat gehuild had vooraan ging zitten. Het meisje had vuurrode lippen, diepbruin haar en grijnzen ogen. Haar postuur was lang en slank. Severus gokte dat ze ongeveer één kop kleiner was dan hem. "Stilte." Zei hij toen streng terwijl hij naar voren liep. De klas werd muisstil. Melian glimlachte naar haar broer, ze kon niet wachten om na de les met hem te kunnen praten.

"Zoals jullie weten is mijn naam professor Sneep. Ik wens daarom aangesproken te worden met meneer of professor. Als iemand hier zich niet aan houdt zal ik tot mijn ongenoegen punten moeten aftrekken van jullie afdeling." Het woord ongenoegen kwam er nogal sarcastisch uit. Langzaam keek hij de leerlingen één voor één streng aan. "Tijdens de lessen wil ik dat iedereen zwijgt tenzij je iets gevraagd wordt. Als je mijn instructies tot in de detail opvolgt zullen jullie zien dat zelfs de domste onder ons op ze minst een voldoende voor het eindexamen toverdranken zal behalen. Ik duld geen brutaliteit of geklooi in mijn lessen. Doet iemand dit toch dan zal ik er persoonlijk op toezien dat die gene gestraft wordt. Ben ik duidelijk?" vroeg Severus toen kil aan de leerlingen.
"Ja meneer." Antwoordde de leerlingen in koor. "Goed pak allemaal jullie boek en open dit op bladzijde 10." Rustig begon Severus zijn les. Alle leerlingen bleven stil alsof ze geen geluid durfde te maken.

Rond het einde van de les liep Severus naar het meisje dat gehuild had toe. "Wat is uw naam?" vroeg Severus kil. Al had hij vaag het gevoel dat hij haar herkende, al wist hij niet van waar. Het meisje keek Severus geschrokken aan alsof ze zojuist diep in gedachte was geweest. "Christina Zwarts, professor." Antwoordde het meisje zachtjes.

Severus trok even zijn wenkbrauwen op, nu hij haar beter bekeek herkende hij haar weer. Toen Severus van school ging zat Christina al in het tweede jaar en was ze al vriendinnen met Melian geweest. Door het vervormde gezicht van het huilen had hij haar niet meteen herkent. Daarbij was Christina toen nog een meisje geweest en was ze duidelijk een echte vrouw geworden in de vijf jaar dat hij haar niet gezien had. Al snel daagde het bij Severus waarom Christina gehuild had. Ze was het zusje van Sirius Zwarts, wie een aantal maanden geleden gearresteerd was voor de moord op James en Lily Potter.

Ergens verbaasde het dat Christina nog altijd bevriend was met Melian, maar aan de andere kant was hij er blij om dat zijn zusje de afgelopen jaren niet alleen was geweest.

"Ik wil u na de les spreken mevrouw Zwarts." Zei Sneep toen ijzig tegen haar. Christina knikte. Ze begreep niet wat ze verkeerd had gedaan, maar had sterk het gevoel dat ze beter kon doen wat Severus van haar vroeg.

De rest van de les verliep rustig. Severus merkte dat de meeste leerlingen duidelijk bang voor hem waren en hij moest de neiging onderdrukken om daar niet om te glimlachen.