Isang araw, pinagdidilig ako ng papa ko ng mga halaman sa hardin tapos nakalimutan ko basta lagi niya ako inuutusan pero nakakalimutan ko lagi itong diligan.
Then, isang araw nakita ko na para bang nalalanta na ang mga halaman namin sa aming hardin na parang animoy nalulungkot ito.
Kung itutulad ang mga halaman sa mga kaibigan natin ay ganito yan;
Mga Halaman=Mga Kaibigan
Ang halaman nalalanta pag hindi mo ito nadiligan, parang kaibagan na hindi mo pinansin at nalungkot ito.
Ang Kaibigan hindi masaya pag hindi kayo kumpleto at kulang sa kwento, parang halaman hindi masaya at hindi naliliwanagan dahil walang araw at mga init na kailangan niya makasama.
The End.
