Geçenlerde yine Emre'yle buluştuk. Bir kafede bir şeyler içtik. Pasta yedik ve benim geçmiş doğum günümü kutladık. Emre sarı saçlı, ela gözlü ve cılız biri. Hiç tipim değil ama huyları çok güzel. Benim gibi bir kitap kurdu ve psikolojisi garip biri. Yani benim gibi kollarını çizen , tırnaklarını yiyen. Dün kafede oturduk ve pasta yerken bana baktı. Sonra dediki bana "Seni Seviyorum." Ben önce "Bende seni seviyorum kankacığım." Diyecektim ki benim jetonum düştü. Sonra ona saf saf baktım. Az kalsın yapıştıracaktım yüzüne ama o an büyülendim. Sanki bende onu seviyordum ama bunun farkında değildim. Bakışları büyüleyiciydi. Çok tatlı bakıyordu yüzüme, gözlerime. O an birden dudağına yapışıverdim. Hiç te yapmam böyle şeyler ama ne yapalım? Çıkıyoruz sanırım. Çok seviyorum onu artık. Büyükendim sanırım Tanrım!
