"Merhaba ben Adem." Bu anlatılanlar hayal ürünüdür,bazı olaylarda yaşanmışlık vardır."
Sevgi "Patlaması" (Adem Sır) :
Gecenin sessizliği etrafı sararken bir bozacı o sessizliği bozmuştu. Aksaray'ın şu karanlık gecesinde herkes evlere dağılmıştı. Bu şaşırılacak bir durumdu,çünkü Aksaray gibi bir yerde,bu sessizlik pekte iç açıcı değildi. Cama çıkayım derken,polis sirenleri duydum etrafta.Bu sirenden sonra ne bozacı kaldı ortada ne başkası..Bir kaç kişiyi gördüm perde kenarından,etrafında poşetler koşuyorlardı.Yaşlı,bir annem vardı benimde. Benden ekmek bekleyen,ve hava ne kadar ölüm koksa da ekmek almak zorundaydım.Ayakkabılarımı giydim,belime silahı aldım,aşağı indim.Apartman kapısını tedirgin bir şekilde açarak etrafa baktım.Köşede ki fırın açıktı gececi galiba,bu benim işime yaramıştı.Fırında doğru yürürken,sirenlerin arttığını hissettim.Sanki suçlu benmişim gibi.Polis arkamdan hızlıca gelmeye başlamıştı.Karşıya geçeyim derken,önüme siyah bir araba çıktı."Biin!" diye bir ses.Hemen içeri atladım salak gibi.Sonra camı açıp polise ateş açtılar.Ben birden endişelendim."Manyak mısınız lan siz polise ateş açılır mı?" "Buralarda kızım var şu köşede seni indireceğiz onu bulup geleceksin" diye bir cevap aldım.Diyorum ki ne diyor bunlar? Ne kızı? Ne alması? Kafam karışmışken sağ köşede araba bir fren yaptı."Kızımı bul 3.caddede buluşucaz." dendi.Elime bir silah verdiler,ve aramamı istediler.Kapkaranlık sokaklar,çığlık desen yok,ses desen yok.Ben nerden bulayım bu kızı ya? Biraz ilerlemiştim.Sonra sokak arasında üç dört erkeğin bir sokağa koştuğunu gördüm.Arkalarından bende gittim.Yerde biri,sertçe tekmeleniyordu.Sonra çığlık geldi.Bir kız yerde tekmeleniyordu.Silahı çektim,"Laan!" diye bağırdım.Millet açıldı ve bazıları korkudan kaçtı.İki tanesi kalmıştı,onlarda çok sarhoştu.Ve hala kızın başındalardı.Silahı çekip birinin sağ birinin sol bacağına ateş ettim.Sonra topal bir şekilde kaçtılar.Kızın yanına gittiğimde,yüzü kan içindeydi.
-Sen kimsin,ne oldu sana böyle,neden yaptılar bunu?
+Bu kadar meraklı olma adam.Sen babamın adamlarından olamazsın.Çok saf ve temizsin.Kim olduğuma gelince,yakında öğrenirsin..
Bu kızın o arabada ki insanları tanıma olanağı yarı yarıyaydı.Ne yapacağımı bilmezsen kızı tutup kucağıma aldım."3.cadde neresi lan" diye soruyordum içimden.Biraz yürüdükten sonra tabelada 3.cadde yazıyordu.Oraya doğru hızlı bir şekilde yürüdüm.Oraya gelince bir an ışık belirdi.Solumda park halinde bir araba,selektör yapıyordu.Arabaya doğru yöneldim,içinden iki adam çıkıp,kızı kucağımdan aldılar."Arkaya geç." dediler.Arka kapıyı bana içeriden biri açtı,baktım ki o adamdı."İçeri gel ifadesiyle" beni içeri aldı.
-Çok iyi iş başardın,tebrik ederim. dedi.
+Siz kimsiniz? Sizi tanımıyorum..
-Ekrem Demirkıran.
Bu adam galiba meşhur Ekrem Demirkıran'dı.Bu beni çok büyük şaşkınlığa uğratmıştı.Onun kızını kurtardığıma göre,beni yanına almadan bırakmayacaktı.
-Beni bırakın,gitmeliyim.Evde aç annem var benden ekmek bekliyor..
+Kızımı kurtardığın için sana ekmeklerin fabrikasını bile alabilirim..
Duyduklarım karşısında nefesim kesilmişti.Fabrikalar,paralar havada uçuşuyordu ve bende bunu anlamış değildim.Bir ormana girdik,ileride bizi bekleyen bir araba vardı.Kurtarılan kız meydanda yoktu,onu başka arabayla getirmişlerdi.Kız arabadan çıkmıştı,galiba bir pazarlık olacaktı.Ellerinde çantalar,kızı karşı tarafa vermişlerdi.Çantada ki parayı incelemeye koyulduklarında kaşları çatılmıştı.Galiba bir şeyler ters gidiyor derken belden silahlar çıkarıldı.Kız "baba" diye diğer adamın üzerine koşarken,yanımda ki adama keskin bakışlarla baktım."Bakma lan öyle in hadi" dedi.Şaşkınlıkla arabadan aşağı indim.Havada mermiler uçuşurken,kız babasıyla geriye doğru koşmaya başladı.Bende belimden silahı alıp ağaçların arkasından onları takip etmeye başladım.Ama yönümü şaşırmıştım,kime silah doğrultacağımı bilemiyordum.Sonra silah seslerinin arasında çok içten ve farklı bir çığlık duydum.Koşarak oraya gittim ve gördüğüm manzara önünde şaşırıp kalmıştım.. Yerde Ekrem Demirkıran yatıyordu ve üzerinde kanlar vardı.Selvi beni görmüştü,o da göz yaşları içinde bana bakarken sağım oraya gitmemem gerektiğini,sol tarafım ise oraya gitmem gerektiğini söylüyordu..
