Müptela | Tamamlandı

91.Bölüm

İyi Okumalar Dilerim♡

"Da-yı!" Dedi Çağan. "Da-yı!"

Yanımda ki yastığı alıp Ahmet Han'a gelmemesine dikkat ederek Çağan'a fırlattım.

"Ne yapıyorsun ya?"

"Gerizekalı mısın sen?"

"Ne yaptım şimdi ben?"

"4 günlük çocuğa dayı dedirtmeye çalışıyorsun." Dedim. "Bence gayet yeterli bir sebep."

"Yavrum ne alaka ya? Şimdiden kafasına girsin diye yapıyorum."

"Uzaklaş lütfen oğlumdan."

"Aman yemedik oğlunu." Dedi hızla.

"Bıraksak yiyeceksiniz."

"Yerim tabii!" Diyerek Ahmet Han'a döndü. "Şu tipe bak ya! Şu tipe bak! Dayısı kurban olsun buna."

Hastaneden çıkalı 3 gün olmuştu.
Hastaneden çıkınca rahatlarız, dinleniriz falan diye düşünmüştük. Çok büyük hata etmişiz.

Ahmet Han'ın en gelişmiş yeri ses telleriydi. Gece olunca öyle bir ağlıyordu ki şaşıp kalıyorduk. Eğer yanımda annem olmasa asla dayanamazdım. Gece boyu o bakmıyordu tabii ki ama yardımı oluyordu. Bir kere ben canı acır, bir şey olur diye doğru düzgün yapamıyordum yapacağımıda.

O yüzden yanımda annem olduğu için şanslıydım. Anneliği, annemden öğreniyordum.

Ercüment...
Ercüment öyle güzel baba olmuştu ki. Elimden gelse adamı severken yiyiverecektim. Öyle bir güzellik öyle bir tatlılık.

"Yengem!" Diyerek içeriye girdi Erdem. Elinde ki poşetleri bırakıp yanıma oturdu. "Bak istediğin her şeyi aldım. Bir eksik varsa söyle tekrardan gideyim alayım hemen."

"Teşekkürler Erdem."

"Ne demek canım, her zaman söyle sen."

"Bu da şaşırdı he." Dedi Çağan. "Oğlum Leylanın en sevdiği amcası olmayacaksın."

"Salak bu çocuk." Dedi Erdem'i göstererek. "Ben senin gibi 4 günlük bebeye laf anlatmaya çalışmıyorum. Kaleyi içten fethediyorum. Yengem beni sevsin ki bebeğe de öyle aşılasın. Amcanı sev desin, en çok amcanı sev desin."

Çağan hızla bana döndü. "Böyle bir şey demezsin değil mi?"

"Neden demesin?"

"Oğlum Çaçasıyım lan ben onun! Sen git babasıyla muhatap ol. Bu kızın kardeşi benim. Eğer bebeğine bir şey diyecekse benimle ilgili diyecek."

"Var mısın lan iddiasına." Dedi Erdem.

"Varım lan! En çok beni sevecek."

"Beni sevecek ulan!" Diyerek ayağa kalktı Erdem.