17|His

26.7K 1.3K 134
                                    

Selaaammlaar

Yeni bir bölümle sonunda geldiim. Çok yoğun bir dönemden geçtim, gereksiz dalgalarla başa çıkmaya çalıştım ve sonunda biraz olsun toparlandım.

Artık bazı hisleri ortaya çıkarma vaktii geldi

Lütfenn satır aralına yorum bırakın 👻

Lütfen bölüme geçmeden önce yıldızı parlatmayıda unutmayın

yazım yanlışları varsa kusura bakmayın kontrol etmeye fırsat bulamadım 🥲

iyi okumalar 🤍🧚🏻‍♀️

***

Suçluluk, pişmanlık, travmalar, yetersizlik korkusu bazen kiminle tanışsanız, kiminle birlikte olsanız, nereye gitseniz, neye başlasanız sizinledir.

Ellerimi önümde kovuşturmuş bir şekilde oturuyordum. Eylül odaya girmesiyle oda resmen kaos ortamına dönmüştü.

Eylül abisinin üstüne yürümüş kızgın bir anne edâsıyla neler olup bittiğini sormuştu. Neler olup bittiğini anlatmazsa annesini arayacağını ve buraya gelmesi gerektiğini söyleyeceğini, söyleyerek kısa bir tehditte bulunmuştu.

Tam o sırada Pamir Bey ile göz göze gelmiştik,ben ona mahçup bir bakış atarken o başını iki yana sallayarak kardeşine dönmüştü.

"Sen sessiz olacaksın ve kimseye tek bir kelâm etmeyeceksin. Ne olduğunu ise ben canım istediğinde anlatacağım." Demişti sert ve kendinden emin bir sesle.

"Ama abi!" Eylül bir çocuk gibi ayağını yere vururken Pamir Bey kardeşine sertçe baktı.

"Sözümü dinle Eylül. Bu bizim aramızda kalacak. Tıpkı senin yediğin nanelerin benim sırrım altında kaldığı gibi." Dedi.

"Tamam,tamam. Doktora gittin mi önemli bir şey mi?" Eylül pençelerini içeriye çekerken Pamir Bey memnuniyetle dudaklarını kıvırdı ve "Önemli bir şey yok şimdi izin verirsen bir şeyler yemek ve dinlenmek istiyorum." Açık bir şekilde Eylül'ü gönderirken bende Eylül ile harekete geçmiştim fakat benim odada kalmamı söylemişti.

Eh bende itirazsız bir şekilde odasındaki berjere oturmuş ellerimi stresle birbirine geçirmiştim.

Pamir Bey'de onun için hazırladığım yemek tepsinini alarak çaprazımda bulunan berjere geçmişti.

"Sarmayı sen mi yaptın?" Sorusuyla başımı salladım ve,"Evet." Dedim.

"Kokusu aşağıdan buraya kadar tırmanıyor ellerine sağlık."

"Afiyet olsun da ben neden buradayım?" Diye sordum. Boş boğazlığım yüzünden Eylül duymaması gereken bir şeyi duymuştu. Eh bu iyi bir şeyde değildi.

"Öyle kalmanı istedim ve kaldın sorun mu var?" Bir yandan benimle konuşurken bir yandanda tabaktaki yemekleri yiyordu.

"Anlatmayacak mısınız?" Diye sordum merakla. Anlatacağım demişti ve anlatmalıydı. Merakım fazlasıyla ağır basıyordu.

"Maalesef hayır,vazgeçtim." Sözleriyle birlikte kaşlarım çatıldı.

"Ama böyle söylememiştiniz." Diye karşı çıktım. Sanki bahane arıyordu ve Eylül'ün odaya dalması onun işine gelmişti.

KÖYLÜ GÜZELİHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin