Έρωτας & Εφιάλτης

Κεφάλαιο 12

Οι μέρες κυλούσαν γρήγορα και ο Άρης με την Μελίνα είχαν χάσει κάθε επικοινωνία τις τελευταίες δύο εβδομάδες. Στο μόνο μέρος που μπορούσαν να συναντηθούν ήταν στο μυαλό τους. Ο Άρης είχε αποκτήσει μια καινούργια σχέση η οποία βασιζόταν στην υποκριτική, παρόλο που ο ίδιος ήξερε πως δεν ήταν σωστό. Η Ναταλία δεν μπορούσε ούτε λεπτό μακριά του. Το θετικό σε αυτή τη σχέση ήταν πως συχνά κατάφερνε να τον κάνει να ξεχαστεί από όλη αυτή την ιστορία. Το αρνητικό όμως ήταν ότι ενώ βρισκόταν μαζί της ένιωθε απέναντί του την αύρα της Μελίνας. Τα μυνήματα και οι κλήσεις συνεχώς αυξάνονταν μέρα με τη μέρα.
Η Μελίνα έδειχνε πιο αισιόδοξη από ποτέ. Χάρη στον Άγγελο, τον φίλο της Νεφέλης, τα πράγματα έδειχναν να πηγαίνουν όπως τα είχε υπολογίσει. Ο Άγγελος ήταν ένα εμφανίσημο αγόρι που από την αρχή της γνωριμίας τους έδειχνε μια ιδιαίτερη συμπάθεια προς την Μελίνα. Αντιθέτως εκείνη είχε διαφορετικά γούστα και προτιμήσεις και αυτές τις βρήκε στο πρόσωπο του Άρη, γι΄αυτό μπορούσε να τον δει μόνο σε φιλικό επίπεδο. Για το μόνο πράγμα που ανησυχούσε ήταν για το πως θα συμπεριφερθεί στο αποψινό πάρτι της φίλης της, όταν το βλέμμα της θα ξανασυναντούσε τον Άρη. Υποψιαζόταν ότι είχε προχωρήσει τη ζωή του μιας και δεν είχε φανεί εδώ και δύο εβδομάδες και αναρωτιόταν αν τα συναισθήματά του έχουν πια νεκρώσει γι΄αυτην, κάτι που ήλπιζε να είναι μόνο ένα μέρος της φαντασίας της.
Η Μελίνα όπως είναι φυσικό, λατρεύει τα ψώνια στα οποία συμπεριλαμβάνονται ρουχα, παπούτσια, τσάντες και αρώματα. Εκείνη την ημέρα είχε κανονίσει να πάει στα μαγαζία με τον Άγγελο ο οποίος ήταν πρόθυμος να την ακολουθεί σε ό,τι και αν αποφάσιζε να κάνει. Ήταν μια γεμάτη μέρα, με χαμόγελα και αστείες στιγμές. Οι δυο τους περνούσαν καλά όπου και να βρίσκονταν και αυτό έκανε τη Μελίνα να ξεχάσει για λίγο τον πονεμένο της εαυτό.
«Μελίνα στάσου. Η αλήθεια είναι ότι κουράστηκα λίγο» είπε ο Άγγελος σκύβοντας για να πιάσει τα γόνατά του».
«Κουράστηκες κιόλας; Έχουμε τρία ακόμα μαγαζία να δούμε» είπε η Μελίνα κρατώντας στο ένα χέρι δύο σακούλες με ψώνια.
«Να δούμε όσα θέλεις, αλλά ας κάνουμε ένα διάλειμμα» είπε. «Να κρατήσουμε δυνάμεις και για το βράδυ».
Η Μελίνα άφησε τις σακούλες στο πάτωμα και έβαλε τα γυαλιά της στο κεφάλι. «Έχεις δίκιο. Σε ταλαιπώρησα σήμερα».
«Ποτέ δε με ταλαιπωρείς εσύ» της είπε και κάθησε παράμερα σε ένα πεζούλι.
«Ήθελα να σε ευχαριστήσω που δέχτηκες να με βοηθήσεις. Αυτόν τον καιρό είμαι κάπως πεσμένη ψυχολογικά και δεν μπόρούσα να διαχειριστώ αρκετά πράγματα» είπε η Μελίνα έχοντας μια θλίψη.
«Σε καταλαβαίνω. Μην με ευχαριστείς. Τιμή μου να βρίσκομαι δίπλα σου και να βοηθάω μια τόσο όμορφη κοπέλα σαν εσένα» της είπε και της έπιασε το χέρι.
Η Μελίνα χαμογέλασε διστακτικά.
«Είσαι σπάνια κοπέλα. Οποιοσδήποτε θα ήθελε να σε έχει στο πλευρό του».
«Αρκετά με τα σχόλια γιατι θα αρχίσω να κοκκινίζω» του είπε κοιτάζοντας τα παπούτσια της.
Οι δυο τους σηκώθηκαν και συνέχισαν την βόλτα στα μαγαζιά.
Ο Άρης καθόταν στην πολυθρόνα του σαλονιού και σκεφτόταν το αποψινό πάρτι. Είχαν μείνει μόνο μερικές ώρες και το πρόσωπό του είχε γεμίσει με αισιοδοξία πως όλα θα πήγαιναν καλά. Τηλεφώνησε στην Ναταλία που εκείνη τη στιγμή βρισκόταν κι εκείνη στα μαγαζία για να αγοράσει ρούχα για την αποψινή βραδιά.
«Γεια σου αγάπη μου. Είμαι έξω. Έγινε κάτι;» του είπε βγαίνοντας από ένα μαγαζί καλυντικών.
«Όχι, απλά σε πήρα για να σου πω ότι θα περάσω κατά τις 20:00 από το σπίτι σου για να φύγουμε. Νωρίτερα όμως θα κάνουμε μια στάση για να αγοράσω ένα δώρο» της είπε ο Άρης που έριχνε βολές με το μπαλάκι του στον τοίχο.
«Κανένα πρόβλημα, θα σε περιμένω. Φιλιά».
«Τα λέμε».
Η Ναταλία έκλεισε το τηλέφωνο και ενώ περπάτησε μερικά βήματα, έπεσε καταλάθος πάνω σε μια κοπέλα ρίχνοντας τα γυαλιά της στο πάτωμα με αποτέλεσμα να γίνουν θρίψαλα.
«Πρόσεχε λίγο κοπέλα μου που πηγαίνεις.» απάντησε εκείνη εκφράζοντας το θυμό της.
«Συγγνώμη δεν το ήθελα. Παρόλα αυτά θα μπορούσες να είσαι πιο ευγενική» της απάντησε η Ναταλία.
«Αυτά τα γυαλιά ήταν μάρκα και τα βρίσκεις μόνο στο εξωτερικό».
«Πως σε λένε; Αν είναι έτσι θα σου αγοράσω καινούργια» είπε η Ναταλία γελώντας.
«Δεν έχεις καθόλου χιούμορ».
«Θα μου πεις πως σε λένε;»
«Μελίνα. Έχεις κάποιο θέμα;»
Η Ναταλία άρχισε να γελάει δυνατά.
«Είδες την φάτσα σου στον καθρέφτη και γελάς μήπως;» είπε η Μελίνα σηκώνοντας το φρύδι της.
«Εσύ που είσαι μαζί της δεν θα της πεις να το βουλώσει» στράφηκε η Ναταλία προς τον Άγγελο.
«Πρόσεχε τα λόγια σου, δεν με ξέρεις».
«Έλα πάμε να φύγουμε» είπε ο Άγγελος τραβώντας απαλά το χέρι της Μελίνας.
Η Ναταλία έβγαλε από το πορτοφόλι της 100€ και τα άφησε στην παλάμη της Μελίνας. «Μεγιά τα καινούργια σου γυαλιά» της είπε και έφυγε αδιάφορη.
Η Μελίνα ήταν στα πρόθυρα της υστερίας. «Δεν το πιστεύω αυτό που μόλις έγινε».
«Ηρέμησε και πάμε να φύγουμε» της είπε θέλοντας να την καθησυχάσει.
«Έχει τρελάθεί ο κόσμος».
«Μην χαλάσουμε άλλο τη διάθεσή μας» της είπε και την αγκάλιασε.
Το πρόβλημα ήταν πως η Μελίνα δεν γνώριζε ποια ήταν η Ναταλία, όπως κι εκείνη το ίδιο. Παρατήρησε η μία την άλλη χωρίς να έχουν συναντηθεί ποτέ.
Η Μελίνα γύρισε στο σπίτι και επειδή κάθε φορά καθυστερούσε να ετοιμαστεί, θέλησε να ξεκινήσει από νωρίς. Με το καινούργιο μίνι, κόκκινο της φωτιάς φόρεμα που αγόρασε ήταν σίγουρη ότι θα έκανε μεγάλη εντύπωση. Το περιστατικό που συνέβη σήμερα δεν είχε διαγραφεί από το μυαλό της, αλλά δεν θέλησε να είναι ο λόγος ώστε να χαλάσει η ψυχολογία της. Όσο πλησίαζαν οι ώρες τόση περισσότερη ανησυχία έβγαζε προς τα έξω.
«Είσαι έτοιμη για σήμερα;» φώναξε η Εύα μπαίνοντας απότομα στο δωμάτιό της.
«Με τρόμαξες. Άλλη φορά να χτυπάς την πόρτα». της είπε καθώς περιποιούνταν τα μακριά μαλλιά της στον καθρέφτη.
Η Εύα κάθησε αναπαυτικά στο κρεβάτι της αδερφής της. «Καλά. Πως νιώθεις;»
«Όπως βλέπεις προσπαθώ να κρατήσω την ψυχραιμία μου. Έγινε και ένα συμβάν σήμερα το οποίο δεν είμαι σε θέση να το συζητήσω».
«Όπως θέλεις» είπε και της έριξε μια κοφτή ματιά. «Θα δεις και τον...» είπε σχεδόν από μέσα της.
Η Μελίνα έστρεψε το κεφάλι της στην αδερφή της. «Τον;»
«Τον Άρη».
«Μπορείς να βγεις για λίγο έξω να ετοιμαστώ με την ησυχία μου;» είπε θέλοντας να αποφύγει την κουβέντα.
Η Εύα σηκώθηκε και έφυγε από το δωμάτιο.
Ήταν ήδη απόγευμα και ο Άρης ήταν σχεδόν έτοιμος για να υποδεχτεί την μεγάλη ανατροπή που θα έφερνε σε εκείνο το πάρτυ. Φορούσε ένα άσπρο κομψό πουκάμισο του οποίου τα μανίκια ήταν τυλίγμενα ως τον αγκώνα, ένα μαύρο τζιν παντελόνι και ένα δερμάτινο μπουφάν. Βγαίνοντας από το δωμάτιό του συνάντησε την αδερφή του στο χολ.
«Πω πω πω! Εντυπωσιακός! Κούκλος!» δήλωσε με θαυμασμό η Δανάη.
Ο Άρης έκανε μια στροφή γύρω από τον εαυτό του. «Καλός είμαι» είπε καμαρώνοντας το στυλ του στον καθρέφτη.
Η Δανάη φτερνίστηκε. «Μην ξαναβάλεις τόσο άρωμα, μου σπάει τη μύτη» είπε και του έφτιαξε το γιακά απ΄το πουκάμισο.
«Εσύ τι θα κάνεις;»
«Αν δεν έχω κοιμηθεί θα περιμένω να γυρίσεις» είπε. «Μίλησες καθόλου με τον Χρήστο;»
«Ναι το μεσημέρι μιλήσαμε. Έχεις χαιρετίσματα» της είπε ο Άρης ενώ κατέβαινε τη σκάλα.
Η Δανάη χαμογέλασε. «Φεύγεις τώρα;»
«Ναι, έχω να πάρω τη Ναταλία από το σπίτι και μετά να πάμε για το δώρο» απάντησε ο Άρης παίρνοντας τα κλειδιά στο χέρι.
«Καλή τύχη. Ξέρεις εσύ» του είπε και του έκλεισε το μάτι.
Η Μελίνα και ο Άγγελος είχαν μόλις φτάσει στο διαμέρισμα της Νεφέλης.
«Καλώς τους» είπε η Νεφέλη γεμάτη κέφι.
«Χρόνια πολλά γλυκούλα μου» είπε η Μελίνα και αγκαλιάζοντας την φίλη της. «Να σε χαιρόμαστε και να έχεις ό,τι και όποιον επιθυμείς στη ζωή σου».
«Χρόνια πολλά κι από μένα» είπε ο Άγγελος και της πρόσφερε το δώρο που της είχε αγοράσει.
Η Νεφέλη έδειχνε συγκινημένη. «Σας ευχαριστώ πάρα πολύ». «Ελάτε να σας συστήσω στα παιδιά» είπε πηγαίνοντας προς το σαλόνι.
Στα γενέθλιά της είχε καλέσει ακόμα τρία άτομα τα οποία συμπεριλαμβάνονταν στην παρέα της.
«Από εδώ ο Δημοσθένης, η Ναυσικά και ο Νικήτας» είπε η Νεφέλη.
Τα τρία παιδιά σηκώθηκαν όρθια. «Χάρηκα» είπε ο καθένας ξεχωριστά.
Ο Άγγελος έδωσε το χέρι του. «Κι εμείς χαρήκαμε».
Η Μελίνα χαιρέτησε διστακτικά κοιτάζοντας επίμονα γύρω της. «Δεν ήρθε ε;» ψιθύρισε χαμηλόφωνα στο αυτί της Νεφέλης.
«Όχι» είπε. «Ακόμα δεν ήρθες, τον αναζητάς».
«Λες να μην έρθει;»
«Με όσα έγιναν τον τελευταίο καιρο, χλωμό το βλέπω». Τη διαβεβαίωσε.
«Δεν πειράζει καλύτερα» είπε και κάθησε δίπλα στον Άγγελο.
Η ώρα περνούσε και ο Άρης δεν είχε φανεί ακόμη. Η Μελίνα είχε πίασει συζήτηση με τον Άγγελο και τα καινούργια άτομα της παρέας, ώσπου χτύπησε το κουδούνι και η Νεφέλη σηκώθηκε για να ανοίξει την πόρτα.
«Γεια σου Άρη» του είπε χαμογελώντας.
«Γεια. Χρόνια πολλά. Να σου συστήσω τη Ναταλία. Πρέπει να την θυμάσαι» είπε καθώς μπήκε στο χώρο.
«Ναι φυσικά. Χάρηκα ξανά» της είπε η Νεφέλη δίνοντας το χέρι της.
«Παρομοίως».
Η Μελίνα γύρισε απότομα το κεφάλι της και είδε τον Άρη με την Ναταλία να στέκονται στην πόρτα.

Χευ!

Πως τα πάμε ως τώρα;

Η Μελίνα και η Ναταλία είχαν μια απρόσμενη συνάντηση μεταξύ τους. Τι θα γίνει τώρα που η Μελίνα την ξαναείδε για δεύτερη φορά και μάλιστα με το πρώην αγόρι της; Πως θα αντιδράσει;

Τι θα γίνει με τον Άρη;

Πολλές εξελίξεις έρχονται🥰

Αν σας άρεσε πατήστε ένα αστεράκι και τα λέμε στο επόμενο🤍