Bölüm 1/Zoraki evlilik

524 12 0
                                    

-Kızım,Mira uyan hadi!!!
-Yaa anne 5 saat dahaaaa!
-Bugün kaçış yok Miracım!"Evet,evet...Benim hayatıma hoş geldiniz,insancıklar.Ben Mira,Eastwood Lisesi mâhkumüyüm.Hayatım tek bir emoji ile "💩'tan ibaret".Bugün ise -daha 15 yaşımda iken hemde- evleniyorum..Elveda Kıvancım (başka bir kitaptaki bir jojuk) elveda Berterim evleda hayat...Lınet ılsen bö hayata lınet olsen bu sefgi,duuurittt.
-Anne ben o mahalle kılıklıyla evlenmeyeceğim!
-Çocuğu daha görmedin bile!
-Jöjöğö döhö görmödön bölö!
-Annene karşı doğru konuş!

O sırada babam odaya girdi ve bir kova dolusu suyu üstüme boşalttı.Suyun soğukluğuyla kendimi yataktan dışarı attım...
-Bir kere de anneni dinle be kızım!
-Ya baba ben evlenmek istemiyorum!
-Dedelerinin hatrına kızım!"Evet,ben doğmadan önce,bugün ebleneceğim kişinin dedesi ile benim dedem bir anlaşma yapmış.Eğer onların yakışıklı bir oğlu ve benim babamın da güzel bir kızı olursa,bütün miraslarını onlara,yani bize bırakıp evlendirmeye söz vermişler.Çok saçma!"
@@@@@@@@@@@@@@@
Yaklaşık iğrenç bir iki saatten sonra,rvr gitmenin keyfini çıkarıyordum ki annem arabayı başka bir sokağa sürdü.
-Anne yanlış sokaktayız!
-Değiliz kızım gelinlik alacağız!
-Anne saçmalama,giyerim bir pantolon tişört giderim kaderime.
-Güzel olmak istemiyordun galiba?!
-Eyvallah güzel annem bas gaza!
&&&&&&&&&&&&&&&
Mağazaya gelmiştik,sonunda....
Burası şirin ve küçük bir butikti fakat elbiseler,biraz,fazla şirin sanki!
Annem karşıma mini,pembe bir elbise ile çıktı ve ben + pembe = facia
Pembeden nefret ederdim...Pembeye karşın,benim en sevdiğim renk turkuvazdır.
-Bunu alıyoruz kızım,harika!
-Anne bana o elbiseyi giydiremezsin,pembeden nefret ettiğimi sen de biliyosun.
-Kızım bugün evleniyorsun,Mert'e laik bir kızsın sen,prenses gibi olmalısın!
@@@@@@@@@@@
Annem haklıydı,bugün prenses gibi olmalıydım,fakat her erkek odundur,bunu bilmeyen yoktur zannediyorum...

AKŞAM OLUNCA₺₺₺₺₺₺₺₺₺

Şu anda odamdaydık,ve annem bana o elbiseyi giydirmeye çalışıyordu.Sonuç:Nafile,hiçbie güç bana o elbiseyi giydiremezdi,derken odaya babam girdi,odada erkek olunca ve üstümde birşey olmadığından dayanamadım ve pembe elbiseyi üstüme geçirdim.Lanet olası bu elbise üstüme tam oturmuştu,kombine olarak yüksek topuklu ve taşlı pembe bir ayakkabı giyinmiştim saçlarım dağınık topuzdu ve küçük taşlı tokalar vardı,iğrenç olmuştum.
-Çok güzel oldun kızım,harikasın!
Annemin bu sözüne karşın aynaya tekrar döndüm,bir değişim yoktu.İğrençlik aynı iğrençlikti...
Kalp atışlarım hızlanmıştı,evlenmek istemiyordum.Misafirler yarım saat sonra gelecekti ve karşıma ne gibi bir odunun çıkacağından fikrim bile yoktu.
Bu konuyu o kadar uzun düşünmüştüm ki zamanın nasıl geçtiğinin farkına bile varmamıştım.
3.2.1 kapı çalıyordu,evde ölüm sezsizliği vardı ayakkarımı kıpırdatamıyordum ta ki kafama terlik yememle depar atmam bi oldu,annem ona ayı oynuyormuş gibi baktığım için terlik fırlatmıştı,yine.
Gidip yrmek masasınıp başına dikildim,babam gidip kapıyı açtı.Kapıdan orta yaşlarda çok yakışıklı bir adam geldi,fakat bu adam benim için çok yaşlıydı.Sonrasında ise kapıdan ince uzun bir bayan geldi,bu kadın söz konusu Mert'in annesi olmalıydı.İnşallah Mert annesine çekmiştir diye düşünürken kapıdan içeri uzun boylu muhtemelen benimle aynı yaşta çok meteor bir çocuk girdi.
Fakat hiç evlenecekmiş gibi durmuyordu çok ilgisizdi.Annesi benim anneme 32 diş sırıtarak baktı.
-İsterseniz masaya oturalım efendim.
-Oluur aslında çocukları tanıştırırız.

&&&&&&&&&&&&&&&&
Yemeğe başlamıştık ve ailelerimiz sıkı fıkı bir sohbet içindeydiler.
Aklıma gelen harika fikirle çatalımı yere düşürdüm ve sanki çatalımı alırmış gibi yüksek topuklularımın bağlarını açtım,Mira kaçışa hazır beyler.
Annem çatalını bardağına vuarak sakinliği sağladı ve 2 gündür çalıştığı konuşmasını gerçekleştirdi;
-Evet,öncelikle hoş geldiniz şeref getirdiniz diyerek konuşmama başlamak istiyorum,biz buraya yıllar önce bu iki gencimizin dedelerinin yaptığı anlaşmayı hayata geçirmek için toplandık ve Genç Mira'mızı yakılşıklı Mert ile evlendirmek istiyoruz,şimdi Sevgili Mert Kaya,genç kızımız Mira'nın ebedi eşi olmak istiyor musunuz?

Mert yavaşça gözlerini annesine kaydırdı ve yutkundu,belli ki o da benimle evlenmek istemiyordu.Zorla olsada ağzından;
-evet "sözü çıktı.
-Sevgili kızım Mira Yıldız,Mert Kaya'nın ebedi eşi olmak istiyor musun?

Evettt şimdi o güzel planımı uygulama vakti gelmişti,masanın altında daha önce bileklerini açtığım ayakkabılara sanki mikrafona rğiliyormuş gibi eğildin ve hızlıca elime alarak mutfağa koştum.Bu sahne kaçak gelinler dizisindeki gibi olmuştu.Fakat bu sefer damat değil gelin kaçıyordu...Hızlıca koşmaya başladım ve mutfaktaki kapıdan çıkarak sokağa fırladım,arkamda Mert bana yetişmeye çalışıyordu,benden daha hızlıydı fakat aramızdaki açıklığı kapatamazdı.Sokak lambalarını aydınlattığı yoldan koşmaya devam ettim,çok yorulmuştum,derken dağınık topuzum rüzgarla birlikte açıldıp.Asfaltın soğukluğu ayaklarıma işliyordu.Arkama baktığımda Mert'in artık orada olmadığını gördüm,fakat aniden birşeye çarptım.Bu duvar falan değildi,Mert!
-Çok mu akıllısın zannediyorsun?
-Bundan sana ne,ben senle evlenmeyeceğim,ben Kıvançla evlenicem bikere!
-Kıvanç kim lan?
-solucan kitabındaki yakışıklı meteor olan!
-Aklında şüphe ettim şu an.

Hayatımda böyle odununu görmemiştim,gerçekten.Beni aniden kucağına almasıyla büyük bir çığlık patlattım.
-Bırak beniiiii!!!!
-Sus eve gidiyoruz!

Ev? Kimse bana bu ev işinden bahsetmemişti.Çenemi bir kez olsun kapatıp beni taşımasına izin verdim...

İLK BÖLÜM BU KADARDI ARKADAŞLAR ,BENİM BİR ÖNCEKİ KİRABIM "SADECE BİZ" Dİ FAKAT WATTPAD'İ GÜNCELLEYİNCE SİLİNDİ VE BU YÜZDEN İKİNCİ BİR KİTABA BAŞLAMAYA KARAR VERDİM,UMARIM BEĞENİRSİNİZ.
MERT:CAMERON DALLAS
MİRA:BAD GİRL TEMSİLLİ HER FOTO:)

~Satılık~Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin