Elif

13 1 2
                                    

Herkes bana bakıyordu veya ben öyle sanıyorum normalde çok özgüvenli bir insanım ama şuanki halim için aynı şeyi söyleyemeyeceğim çok utanıyordum bu düşünmelerden sıyrılıp Gül hocayı dinlemeye başladım
    ;çocuklar herkes önüne dönsün ve dersi dinlemeye başlasın arkadaşınızla teneffüste bol bol.   konuşursunuz şimdi dersimize dönelim...

    Gül hoca sözünü bitirip masasına oturdu birkaç dakika masanın önünde duran kitaplarına göz gezdirdikten sonra tekrar konuşmaya başladı
      ;şimdi herkes defterini çıkartıp  söylediklerimi yazın her cümlenin altında boşluk bırakın anlatım bozukluklarını yazıcaksınız.
Ne yani ben şimdi okulumun ilk gününden defterimi çıkartıp yazımı yazıcaktım of yazı yazmaktan nefret ederim ama yapıcak bişey yoktu elimi çantamdan defterimi çıkarmak çantamın fermuarına uzattım fermuarı açıp defterimi aramaya başladım Nee defterim yok nerde olmalı off kesin evde unuttum ne yapıcam diye düşünmeye başladığım sırada ön sırada oturan kız elinde bir yaprak kağıdı bana uzatıp
     ;merhaba ben Elif sanırım defterini getirmeyi unuttun al şimdilik bununla idare et. Hocalarada neler alman gerektiğini sorarsın"
Elif cümlesini bitirip önüne döndüğünde elimdeki kağıda bakakaldım sebepsiz yere derin düşüncelere daldım acaba yeni okulumda arkadaşlarım beni nasıl bulucaktı,öğretmenlerle aram nasıl olucaktı... ve bunun gibi bir sürü düşünceler...
Hocanın tahtaya yazdıkları birer satır boşluk bırakarak yazdım sonra hocanın dediği gibi anlayım bozukluklarını boşluk bıraktığım satırlara tek tek yazdım hacanın bize yazmamız için verdiği süre dolmuştu derin bir nefes aldı masasından kalktı ve boğazını temizledi dudaklarını aralayıp
"Tahtaya yazdığım cümledeki anlatım bozukluğunu kim bulmak ister" dedi. Yazdı cümlededi anlatım bozukluğunu bulmak hiçte zor değildi bir an kendimi kaybedip elimi hızla kaldırdım sonra ne yaptığımın farkına vararak elimi hızlı bir şekilde geri indirdim tabiki ben yapmayacaktım ilk günümden arkadaşlarımın yani arkadaş oluruz diye düşündüğüm insanların gözünde inek olarak gözükmek istemiyordum. Saate baktım açıkcası canım çok sıkılmıştı duvarlar üzerime geliyordu teneffüs zilinin çalmasına tamı tamına 24 dakika vardı bazı öğrenciler tahtaya çıkıp hocanın sorduklarını cevaplayarak geçti 20 dakikam sonra bir ses duyuldu teneffüs zili herkes bir anda defterlerini kapatıp aya kalktılar ardından hızlı adımlarla ilerleyip kapıdan dışarı çıktılar. Bazıları sınıfta kalıp kitap okurken bazıları ise kendi aralarında konuşuyordu 1 kişi hariç önümde oturan Elif tek başına oturmuş boş boş etrafına bakınıyordu sonra bir anda arkasını dönüp konuşmaya başladı
"Derse hızlı bir tanışmamız oldu tabi konuştuklarımız tanışma sayılırsa ben Elif sende Cemre olmasın"
" evet ben Cemre tanıştığıma memnun oldum Elif yanıma gelsene" dedim Elif'te gözlerini büyüterek bir bakış attı ve konuşmaya başladı
"Kusura bakma Cemre Deniz'in sırasına oturamam eğer bundan haberi olursa biraz kötü olur" dedi. Şaşırmıştım büyük ihtimalle hıcanın dediği çocuktu Deniz kimdi bu Elif bu çocuktan neden bu kadar korkmuştu?
"İyide yanımda kimse yok hiç bişey olmaz sen gel yanıma boşver önce gelseymiş hem bu çocuk isteği derlere girip istemediği derslere girmiyormu?"
Cümlemi bitirip Elif'in birşeyler söylemesini bekledim Elif hızlı bir nefes alışından sonra konuşmaya başladı...
Devam Edecek...

DEPREM Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin