YARALI MİNİK KUŞ

Gerçekler Acıtır

Değerli oylarınızı ve yorumlarınızı bekliyorum..
Seviliyorsunuz..
Keyifli okumalar dilerim..

--------------------------------
30.03.2016 / Çarşamba
Şikago / USA

Saat gece yarısına yaklaşırken hepsi burada durmanın bir faydası olmadığını anlamıştı, Tilly' yi bir kaç gün uyutacaklardı ve onların burada beklemesine gerek yoktu. Bu yüzden doktor ile son kez konuşup gitmek istemişlerdi. Doktorla konuştuktan sonra Steven genç kızla konuşmak istiyordu.

Ona söyleceklerini çok düşünmüştü ve cesaretini kaybetmeden bunu yapmalıydı. Martinez ve ikizlerden uzak bir masaya oturdu ve genç kızı da yanına çağırdı. Kailey ise onun neler söyleyeceğini tahmin ediyordu ve sessizce bekledi, onun da söylecekleri vardı.

" Seninle bu olanlar hakkında konuşmak istiyorum, biliyorum en son iyi ayrılmadık ve seni bir kez daha üzdüm. Sana hiç istemediğim bir şey söyledim, o andan beri çok pişmanım."

" Pişmandın ama beni ne aradın, ne de vazgeçtin intikam almaktan, devam ettin, üzerine gittin ve sonuç, hepimiz buradayız."

Haklıydı, ve genç adam bir şey demedi, yutkundu ve biraz bekledi. Kailey konuşmayınca o devam etti. Kailey konuşmayacaktı ama kendini tutamamıştı işte.

" Haklısın çok haklısın, ne söylersen söyle, ne yaparsan yap hepsinde haklısın. Biliyorum ben ne söylersem söyleyeyim hiç bir faydası yok ama yine de konuşmak, sana kendini atlatmak, hakkım olmadığını bile bile senden af dilemek istiyorum."

" Tamam konuş, dinliyorum."

Kailey aşık olduğu adamın yakışıklı ama son olanlardan sonra çökmüş ve çaresiz yüzüne baktı, ifadesiz tutmaya özen gösterdiği yüzü ile. Ona koşup sarılmak, her şeyi unutalım demek çok kolaydı ama bütün yaşadıklarını bir çırpıda itelemek, her şeyi yok saymak hiç kolay değildi.

" Sana o sözü ettiğim an pişman oldum çünkü, biden kızgınlıkla çıkmıştı ağzımdan. O zamanlar tek düşündüğüm babamın katili bulmaktı ve sen haklı olarak beni vazgeçirtmeye çalışıyordun. Yani bana engel olduğunu, bana destek olmadığını söyleyince birden sinirlendim işte ve saçmaladım.

Yanımda ol istedim, ben ne karar verirsem vereyim bana destek ol istedim, bu düşüncemin saçma olduğunu anladım ama geçmişti her şey. Neyse işte sen bana destek olmayınca bende kendimce kızdım, neden beni engellemek yerine bana destek olmuyor dedim ve o an patladım işte, biliyorum sadece o konu da yok aramızda ama yine de özür diliyorum senden.

Yüzsüzce beni affetmeni istiyorum, bu hayatta sensiz geçen bir günüm dahi olmasın istiyorum, bugün seni orada gördüğümde anladım bir kez daha, sensiz bir gelecek istemiyorum Kailey. Senden beni bir kez daha affetmeni ve benimle olmanı istiyorum, evet sen bana hala kırgınsın ama en azından düşünmeni istiyorum."

Steven susunca genç kız bir süre bekledi, ona ne söyleyeceğini biliyordu ama söylemek hiç te kolay değildi. Belki de bir daha şansları olmayacaktı, ama olmuyordu işte, onlar birlikte olmuyorlardı, sürekli bir şey çıkıyor ve genç adam her defasında kızı üzüyordu. Onu tehlikeli bir yola sokması ile her şey bitmişti.

Artık hayatında aksiyon ya da tehlike istemiyordu. Üç ay sonra anne olacaktı ve bu yaşadıkları çok fazlaydı. Sorumlu birer ebebeyin olmaları gerekirken, ikisi de bunu yapamamıştı, ikisi de çocuklarının canını tehlikeye atmışlardı ve artık bundan sonra sorun istemiyordu. Bu yüzden onunla duygusal bir ilişkiye girmek istemiyordu.

Onu deli gibi sevse de kalbi ondan başkasına atmayacak olsa da bunu yapmak zorundaydı, artık sadece kendi yoktu, bebeğini de düşünmeliydi, bundan sonra onu tehlikeye atamazdı. Şu an Tilly' in yerinde genç adamda olabilirdi ve Kailey o zaman ne yapacaktı.