"Zeynep'in ağzından"
Her çıkışın bir inişi olduğu gibi her gidişin bir dönüşüde vardır.İşte bu benim hikayem.Almanyadan tam 10 aylık bebeğimle dönüyorum.Daha dün babama "ben büğüdüm artık kendi hayatımı kendim yaşayabilirim " derken şimdi düştüğüm duruma bak.Ben bunları düşünürken dalmışım ve ben daldığımda bebeğim ağlamaya başladı.Onu gezdirirken birden uçak kontrolünü kaybetti ve sallanmaya başladı.Birden kendimi kucağımda çocukla bi adamın kucağında buldum.Hemen ayağa kalkıp adama bağırmaya başladım
Z(zeynep):Napıyosun sen be sapık
X:Ne sapığı be sen benim kucağıma düştün asıl sapık olan sensin
Z:Öf hiç senle uğraşamam ben yerime gidiyorum
Birden bi uçak parsoneli bana doğru gelerek
Uçak görevlisi:Zeynep hanım yerinize geçemezsiniz
Zeynep:neden
Uçak g.:çünkü ordakiler sizi istemiyor
Oraya baktığımda herkes bana gelmem için kafasını sallıyodu bende Selım'in battaniyesini alıp o adamın yanına oturdum
X:Merhaba ben Fatih
Z:Bende zeynep memnun oldum😒
