კარმა

რა მოხდა სინამდვილეში

ალეწილი სახეებით მივედით და სკამზე დავსხედით, ორივენი გაბრაზებულები და გაუცებულნი ვიყავით მომხდარის გამო ამგრამ მე იქედან ფეხს არ მოვიცვლიდი სანამ ისტორიას ბოლომდე არ მოვისმენდი, დავსხედით თუ არა ავგუსტი იწყებს:

- ბავშვობიდან ჩემი საქციელი საზღვარს გადადიოდა ყოველთვის რაღაცის გაფუჭების მიზეზი ვიყავი და ამ ჯერად სანამ პოლიციამდე ამბავი მივიდოდა ჩემს ძველ კლასელს დავემუქრე, მოკლედ ჩემი და ჩემი ყოფილი გოგოს შესახებ გაიგო რაღაც სისულელეები და უნდოდა ეს ყველაფერი გაებაზრებინა ჯერ კლასელებთან დაიწყო ამის მოყოლა და როცა მივხვდი რომ ამით არ ჩერდებოდა სკოლის საპირფარეშოსთან ბოთლის ნამსხვრევით დავემუქრე რომ ყელს გამოვჭრიდი და ხორცს მშობლებს მივუტანდი თუ ჩემი ყოფილი გოგოს ფოტოებს ჩემთან ერთად სადმე კიდევ გააბაზრებდა ამ იდიოტმა კი ადგა და მანდატურებს უთხრა მე კი დაკითხვაზე წავედი სადაც შინა პატიმრობით დამემუქრნენ სკოლიდან გამომაგდეს და იქამდე მივედი რომ მათთვის მანქანის მინა ჩამელეწა, რახან არასრულწლოვანი ვარ ციხეში ვერ განიშვებენ და გამოსწორების შანსს მაძლევენ სახელით "ახალი სკოლა ახალი ფურცელი"

- ჯანდაბა

-რაა??

გაოცებული შეშფოთებული და იმედგაცრუებული ვუყურებდი ავგუსტს ყველაფერს წარმოვიდგენდი და ამას არა, რა ჯანდაბა ხდება საერთოდ მის თავს.
ხვდება როგორი გაკვირვებულიც ვარ და უბრალოდ ელოდება როდის დავუბრუნებ პასუხს მაგრამ მე შოკიდან გამოსვლა ჯერ კიდევ მიჭირს და უბრალოდ ჩემი სახის ყურება უწევს სადაც მაწერია "ჯანდაბა"
სიტყვებით ვერ ავღწერდი იმ დროს რა პასუხი უნდა გამეცა ამიტომ შფოთვის გამო ფეხის კანკალი დამეწყო, ავგუსტი კი ჯერ კიდევ ელოდებოდა როდის ვეტყოდი რამეს, ამიტომ მეც "რამის" თქმა გადავწყვიტე

- ვერც კი წარმოვიდგენდი ასეთი რამ თუ მოხდა მაპატიე გაუაზრებლად მოვიქეცი რომ სახეში მუშტი ჩაგარტყი.