no one was like you

پارت دوم

باید برم اون طرف خیابون... بی حواس به سمت خیابون حرکت میکنم... از این همه تنهایی دلم گرفته... باید برم خونه... اگه قلبت آروم نباشه... هیچ جایی تو دنیا بهت آرامش نمیده.... صدای بوق ماشینی رو میشنوم و سرمو برمیگردونم و ماشینی رو میبینم که به سرعت به طرفم میاد... مغزم قفل میکنه و بعد فقط و فقط کشیده شدن بازوم رو احساس میکنم و ماشینی که به سرعت از کنارم رد میشه

سرمو برمیگردونم میبینم همون پسره ی تو پارکه

پسر با فریاد میگه: معلومه حواست کجاست؟ داشتی خودت رو به کشتن میدادی

با لبخند تلخی میگم: چه فرقی به حال جنابعالی داره... خوده تو که داشتی چند دقیقه پیش منو تهدید به مرگ میکردی...

با بهت نگام میکنه و میگه: تو عمرم چشمهایی به این غمگینی ندیدم... با همه ی مصیبتهایی که میکشم... با اینکه خیلی روزا آرزوی مرگ میکنم ولی وقتی باهاش روبرو میشم جا میزنم اما امروز تو با چشمهای غمگینت دو بار با آغوش باز به پیشواز مرگ رفتی

با لحن غمگینی میگم: شاید دلیلش اینه که تو هنوز امیدی داری ولی من ناامیده ناامیدم... شاید تو هنوز چیزایی داری که برات با ارزشن ولی من هیچی برای از دست دادن ندارم

برای اولین بار نگاهش پر از ترحم میشه و میگه: مگه جرمت چیه؟

اشک چشمامو پر میکنه و میگم: بزرگترین جرمه دنیا میدونی چیه؟

سرشو به نشونه ی ندونستن تکون میده

من با یه لحن غمگین میگم: بیگناهی.. و من امروز محکوم به این جرمم

تو نگاهش ناباوری موج میزنه

-اگه به جرم بی گناهی گناهکار شناخته بشی و هیچ کاری هم نتونی کنی لحظه به لحظه نابودتر میشی

پسر: حرفاتو نمیفهمم

-حق داری، اگه میفهمیدی جای تعجب داشت

آهی میکشمو به پسره میگم: ممنون که نجاتم دادی

بعد هم راهمو میکشمو میرم همونجور که میرم با خودم میگم: هیچکس تو این دنیا بد نیست... همه بد میشن... خودمون از خودمون بدترینها رو میسازیم... کسی که ادعای خوب بودن نمیکرد امروز نجاتم داد و خیلیا که لحظه به لحظه خودشون رو بهترین میدونند اگه امروز اینجا بودن فقط و فقط با پوزخند مرگم رو تماشا میکردن... کی فکرشو میکرد آدمی که منو تهدید به مرگ میکرد خودش منو از مرگ نجات بده... با صدای زنگ گوشیم به خودم میام... با دیدن اسمه هوبی هیونگ لبخندی رو لبام میشینه

-سلام

هوسوک: سلام بر دوست خل و چل خودم

-تو رفتی اون سر دنیا باز هم آدم نشدی؟

+ نیست که تو آدم شدی... هنوز همون احمقی  هستی که بودی

-خجالت نکش... ادامه بده

+ باشه باشه حتما

-باز تو زنگ زدی شروع کردی به چرت و پرت گفتن

هوسوک یه آه تصنعی میکشه و میگه: هی هی ... دوست هم دوستای قدیم... زنگ که نمیزنی... حال و احوال که نمیپرسی... زنگ هم که میزنمو میخوام دو کلوم حرف حساب بزنم میگی چرت و پرت میگی

-من که همه چی از حرفات شنیدم به جز دو کلمه حرف حساب

+ اه.. خفه شو بببینم... خبرای مهم برات دارم

-دیگه چی شده؟ اینبار میخوای سر کی رو زیر آب کنی؟

ماندانا با جیغ میگه: جیمیـــــــن

با خنده میگم: بگو ببینم میخوای چی بگی

+ قراره برگردیم

با شوق میگم: واسه همیشه

بلند میخنده و میگه: آره گلم... واسه همیشه... از اول هم قرار نبود موندگار بشیم... فقط واسه درس نامی اومده بودیم

-بد هم که نشد، هم تو هم نامجون ادامه تحصیل دادین از لحاظ مالی هم که تونستین مبلغ قابل توجهی پس انداز کنید

+ آره... من این مدت ناراضی نبودم ولی خوب دلتنگی بدجور اذیتم میکرد... نامی هم نمیتونست تحمل کنه..

-حالا کی برمیگردین؟

+ آخرای ماه دیگه

آهی میکشمو میگم: باز خوبه داری میای؟ خیلی تنها بودم

هوسوک با لحن گرفته ای میگه: همش تقصیر خودته... نباید کوتاه میومدی؟

-خودت که دیدی همه کار کردم ولی کسی باورم نکرد

+ نامی همیشه میگه ای کاش جیمین هم راضی میشدو میومد پیش خودمون

-حرفا میزنیا... با کدوم پول آخه..