မေခန႔်၏ အိမ်ကို ေရာက်သည်အထိ မေခန႔်ထံက ဘာစကားမွ ထွက်မလာ။
ယုႏွယ်ကေတာ့ ရင်ထဲ ဆို႔ကြပ်ကာ မၾက်ရည်ျမားပင် ဝဲလာရသည်။
" ခန႔်ေလး။ သမီး... အခန်းထဲ ဝင်..သွား... ဆရာမေရာ အခန်းထဲ နားေနာ်.."
" ဟုတ်ကဲ့ ဦးၿမိဳးထက်ႏိုင်... ၾကႇန်မ...."
" ဆရာမေရာ အဆင်ပြေရဲ႕လား။ ၾကႇန်ေတာ် မႈံမႈံ႕ ဆီက ဖုန်း ရပြီးပြီ။ အခန်းထဲ အရင်သွားကြေနာ်"
မေခန႔်၏ အေဖ ဖြဈသူက သေဘာထားပြည့်ဝသည့်အသွင်ဖြင့် သက်ေတာင့်သက်သာ ေပြာသည်မို႔ ယုႏွယ် ရင်ထဲ အနည်းငယ် ေပါ့သွားရကာ တဈကြိမ်ေရာက်ဖူးပြီး ဖြဈေသာ မေခန႔်၏ အခန်းတွင်းသို႔ ဝင်လာခဲ့လိုက်သည်။
" မေခန႔်...."
တိုးဖွဖွ ေခါ်သံအဆုံး မေခန႔်ထံမွ သက်ပြင်းခႀသံ သဲ့သဲ့နဲ႔အတူ မၾက်ဝန်းထဲမွ ေတာင်းပန်ဟန် စွက်နေသော အရိပ်တို႔ကို ေတွ႔လိုက်ရသည်။
" အရမ်း နာနေလား...။ မယု ေဆးလိမ်းေပးမယ်ေနာ်"
မမႈံက ရေခဲထည့်ထားေသာ ဇလုံတဈခုႏွင့်အတူ ေဆးသေတ္တာ ေလးပါ ယူလာသည်မို႔ လက်ကမ်းကြိဳရင်း မေခန႔်ကို ေပြာရသည်။
" ဆရာမက အိမ်ပြန်မလား။ ည နက်နေမွာစိုးလို႔ေလ။ ပြန်ပို႔ေပးရမလား"
" ၾကႇန်မ....ၾကႇန်မ ဒီည မပြန်ေတာ့ဘူး မမႈံ..''
ယုႏွယ်၏ စကားအဆုံး၌ ခုတင်ေပါ်ထိုင်နေသော မေခန႔်က မၾက်ေမွာင်ကြဳတ် ကာ ေမာ့ကြည့်ပြန်သည်။
" မေခန႔်က မနေစေချင်ဘူးလား..."
" မဟုတ်ပါဘူး။ မေခန႔်ကို အားနာလို႔ ဒီလိုလုပ်တာဆိုရင် မလိုပါဘူးလို႔။ မေခန႔် ဘာမွမဖြဈဘူး မယု..''
" ဖြဈတာ မဖြဈတာ အသာထား။ အခု အရမ်း ေယာင်ကိုင်းမလာေအာင် လုပ်ရမယ်။ မမႈံ..ယုႏွယ် နေပေးမယ်ေနာ်။ တခြားအလုပ်တွေရွိရင် သွားလုပ်လို႔ဖြဈတယ်"
ယုႏွယ်၏ စကားဆုံးသည်ႏွင့် မမႈံက ေခါင်းတဈခၾက်ညိမ့်ပြကာ အခန်းထဲမွ ပြန်ထွက်သွားသည်။
မေခန႔်ကေတာ့ အသိစိတ်လွတ်နေသူပမာ ငုတ်တုတ်ထိုင်လၾက်သား။
ESTÁS LEYENDO
ချစ်ခြင်းဖြင့် ချည်နှောင်သော
Romanceမယု လို့ခေါ်လို့ရတယ်။ တို့နာမည်က လင်းယုနွယ် .....
