Unicode
"ရော့ ဖမ်းလိုက် ဘန် "
Mr.Williams နဲ့ ဧကရာဇ်တို့ မြို့ထဲသွားလည်ကြတုန်းအလစ်မှာ ဘန်ဂျမင် စံအိမ်ကထွက်လာပီး
Dandelion ပန်းခင်းကြီးရဲ့အလွန် မြစ်ကမ်းနံဘေးမှာ မြောက်မှတောင်သို့ တစ်သွင်သွင်စီးဆင်းနေသော ကြည်တောက်နေတဲ့မြစ်ရေများကိုသာ ခပ်တွေတွေငေးနေမိသည်။
ထိုအချိန်မှာပဲ ဘယ်ကရောက်လာမှန်းမသိတဲ့ အီသန်က ဆောင်ဟွန်းဆီကို အဆင်တန်ဆာများတပ်ဆင်ထားတဲ့ ဓားရှည်တစ်ချောင်းပစ်ပေးလိုက်သည်။
"ဒါ ဘာအတွက်လဲ အီသန်"
"ကိုယ်နဲ့ ဓားရေးမယှဉ်ချင်ဘူးလား "
"ဘယ်လို ??"
"ဒီနေရာမှာလား"
"ဒီနေရာထိ ရောက်အောင်တောင်ဘယ်လောက်ပင်"ပန်း"လာခဲ့ရလား သိရဲ့လား ဘန်ရဲ့?? "
"အဲ့ဆိုလဲ ဘယ်လိုလာခဲ့သေးလဲ "
"ဘန်ရှိလို့လေ။ဘန် ရှိတဲ့နေရာတိုင်း ကိုယ်ကလိုက်နေမှာပဲ။"
အီသန်ဟူသည့် အပြစ်အနာအဆာမရှိလောက်အောင်ပြီးပြည့်စုံသော ထိုအမျိုးသားဟာ အဲ့ဒီလို မထိတထိနဲ့စကားမျိုးတွေပြောကာလဲ သူ့ရင်ကိုလှုပ်ကိုင်နိုင်သေးပါသည်။ ဒါတင်မကသေး ဘန်ဂျမင်ဟူသော Mr. Williams ရဲ့စိတ်ကြိုက်မှည့်ပေးထားသည့် အမည်နာမကိုလဲ ဘ၀တစ်လျှောက်လုံးမုန်းတီးလွန်း၍မည်သူမှအခေါ်မခံခဲ့သည့်သူဟာ အီသန်ခေါ်လျင်တော့ အထွေအထူးမုန်းမနေမိပါ။ဒါ့အပြင် " ဘန် "ဟူ၍ တခါတခါအဖျားစွတ်ခေါ်လိုက်တိုင်း တစ်စက်စက်တုန်ခါလာသော ရင်တွင်းတစ်နေရာက အရာကိုလဲ သူကြည့်မရပါ။
ဒီနေ့နဲ့ဆို အီသန်တို့ရောက်တာ တစ်ပတ်တင်းတင်းရှိလေပြီ။အစပိုင်းမှာတော့ ပန်းခင်းတွေရယ် စုတ်တံတွေရယ်နဲ့သာ ထိတွေ့ဖူးသော ဘန်ဂျမင်မှာ အီသန်ရဲ့ထိုအပြောတွေအောက် ပါးပြင်နုနုမှအစ နားရွက်ဖျားလေးတွေအထိ ရဲလာကာ ဘာစကားမှမတုံ့ပြန်နိုင်အောင် အရှက်သည်းမိပေမဲ့ အချိန်ကြာလာတာနဲ့အမျှ ခပ်ဂျစ်ဂျစ်အပြောများဖြင့်သာ အီသန့်ကိုပြန်ပတ်တတ်လာသည်။
"ဟိုးကောင်ကင်ပါ်က တိမ်တွေပေါ် ဆိုရင်တောင်လား"
"ဒါပေါ့။ကိုယ်က ဝှက်ထားတဲ့တောင်ပံတွေဖြန့်ကျက်ပီးလိုက်လာမှာလေ။"
YOU ARE READING
FATE
Fanfiction"If we met in another life,I'd want to be yours and I'd want you to be mine" LHS × PSH Written by Burmese //The whole fiction is just imaginary.//
