PART 57(Z+U)

1.4K 107 11
                                    

Zawgyi

"ႏွလံုးသားေတြ စည္းခ်က္မွန္မေနခဲ့"


အဏၰဝါရဲ႕မ်က္ႏွာမွာ ခက္ထန္မည္းေမွာင္ေနၿပီး ေမးလိုက္သည့္အသံကလည္း တည္တင္းေန၏။

"ေသေသခ်ာခ်ာေျပာ... ငါ့႐ွန္းေလး ဘာျဖစ္ေနလို႔လဲ"

တစ္ဖက္ကတိတ္ေနၿပီးမွ လံုးဝထိတ္လန္႔ပူပန္ေနသည့္ၾကည္လင္းသန္႔ရဲ႕အသံက်ယ္ႀကီးကထြက္ေပၚလာခဲ့သည္။

"ငါတို႔အစ္ကို႐ွန္းရဲ႕တစ္ကိုယ္လံုးမွာ အမွတ္အသားေတြ႐ွိေနတယ္!!!"

"ၿပီးေတာ့ ခါးကလည္း နာေနတယ္!!!"

ထိုခဏမွာ အဏၰဝါရဲ႕ေသြးေတြ အထက္ေအာက္ေျပာင္းျပန္စီးဆင္းသြားသလို ျဖစ္သြားေလသည္။ ထို႔အျပင္ ေနာက္ထပ္စကားတစ္ခြန္းအဆံုး သူ႔ေျခလွမ္းေတြဟာ ရံုးခန္းအျပင္ကိုဦးတည္ေတာ့သည္။

"အဒါမင္းေၾကာင့္မွမဟုတ္ရင္ ငါတို႔အစ္ကို႐ွန္း ညကဘယ္သူနဲ႔ေနခဲ့တာလဲ"

အဏၰဝါက ေဒါသထြက္သြားၿပီး ႐ွန္းဆီသြားဖို႔လုပ္ေတာ့ အခန္းေ႐ွ႕စားပြဲက ကိုေဝယံက စိုးရိမ္တႀကီးနဲ႔ေျပာလာသည္။

"သူေဌး အခု အစည္းအေဝးက စေတာ့မွာ"

"အခ်ိန္ေရႊ႔လိုက္"

"မျဖစ္ဘူးေနာ္သူေဌး... အခုကအေရးႀကီးတယ္ေလ၊ စိတ္ကိုၿငိမ္ေအာင္ထားလိုက္ပါ၊ ကြၽန္ေတာ္ဘာကူညီရမလဲ"

တကယ္လည္းပ်က္ကြက္လို႔မရသည့္ကိစၥမို႔ ကိုေဝယံက တားေနရျခင္း။
ဒါေပမယ့္ အဏၰဝါအခုလုပ္ခ်င္တာက ႐ွန္းကိုသြားေတြ႔ခ်င္သည္။ အေၾကာင္းအရင္းကိုေမးရမည္။ အခုေျဖ႐ွင္းမွျဖစ္မည္။ မဟုတ္လ်ွင္ သူ႐ူးေတာ့မွာ။ သို႔ေလာ၊ သို႔ေလာေတြနဲ႔ေလ်ွာက္ယူဆမိလ်ွင္ သူတကယ္႐ူးေတာ့မွာ။

အဏၰဝါမွာစိတ္ကိုအတတ္ႏိုင္ဆံုးထိန္းလိုက္ၿပီး ႐ွန္းဆီကိုဖုန္းေခၚသည္။ ေခၚၿပီးတယ္ဆို မၾကာလိုက္၊ ေျဖသံတိုးတိုးကေပၚလာသည္။

"အဏၰဝါ"

"အစ္ကိုအခုဘယ္မွာလဲ"

"အိမ္မွာပဲ႐ွိေသးတယ္... ခဏေနမွရံုးသြားမလို႔"

"My Only One" ✔️Donde viven las historias. Descúbrelo ahora