Kostschool Cliché

Hoofdstuk 7

De landing was vrij soepel verlopen. Het oude vrouwtje had mijn hand fijn geknepen bij de landing, maar was toen we eenmaal aan de grond stonden vrolijk opgestaan en had mij een fijn leven toegewenst. Ze had haar spullen bij elkaar gepakt en was half rennend het vliegtuig uit gegaan. Ik had haar lachend nagekeken en was toen samen met mijn ouders het vliegtuig uit gestapt. De hele weg vanaf het vliegveld tot ons nieuwe huis, had ik niks gezegd. Ik had gekeken naar het voorbijvliegende landschap. Het was nu zo'n 12 graden en de regen kwam met bakken uit de lucht.

Na zo'n twee en een half uur stopte we voor een groot wit huis. Mijn vader bedankte en betaalde de taxichauffeur, waarna hij naar de voordeur van het huis liep.  Voordat hij kon aanbellen werd de deur open gegooid. In de deuropening stond een tengere vrouw van een jaar of 60. Ze bekeek ons van top tot teen en richtte zich toen tot mijn vader. 'Welkom Mr. Blackwell', zei ze met een vriendelijke, maar snerpende stem. Mijn vader stelde haar voor als onze nieuwe hoofdhuishoudster. De vrouw keek ons om de beurt aan en vertelde dat ze Henriette heette. Om de een of andere reden deed ze mij denken aan een heks. Of het nou kwam door de pukkel op haar neus of haar snerpende stem, weet ik niet.  Henriette ging ons voor en gaf een korte rondleiding door het huis. Het huis was ongeveer even groot als ons huis in LA. De muren waren alleen kouder en doordat er haast geen zon was, dat door de ramen scheen, was het erg donker. Na de rondleiding liep ik naar mijn nieuwe kamer. Het was een grote, maar kale ruimte. Mijn spullen zouden pas morgen worden gebracht. 

Met een zucht ga ik op het bed zitten. Ik kijk naar de koffer die naast mijn bed staat. Gelukkig mochten we 10 kilo handbagage meenemen. Voorzichtig open ik de rits en haal het boek dat ik van Trudy heb gekregen uit het voor vak, waarna ik op mijn bed ga liggen en begin te lezen.

De rest van de week verloopt rustig. Mijn vader is veel weg voor zijn werk en mijn moeder geeft samen met de huishouding alle spullen een plaatsje. Mijn kamer is nu niet meer kaal en staat vol met mijn vertrouwde spulletjes uit LA. Morgen was het zo ver, dan zou ik hier voor het eerst naar school gaan. Vroeger kwam ik na elke dag school naar huis, maar hier zou ik moeten blijven tot vrijdag. Met een zucht ruim ik mijn boek op. Het is al half 12 en ik doe het lichtje naast mijn bed uit, waarna ik in een onrustige slaap val.