Hoofdstuk 8

1K 45 1
                                    

Met een zucht zet ik mijn koffer neer en kijk ik de auto na. ' Miss Blackwell neem ik aan'. Ik draai mij verrast om en kom ook in oog te staan met een blonde vrouw van een jaar of 50. De vrouw is gekleed in een net mantelpakje en heeft haar haar in een knot gebonden. 'Ehh ja', stamel ik, 'dat ben ik'. Ik loop naar de vrouw toe en steek mijn hand uit. De vrouw schudt mijn hand. 'Mrs. Edwards', zegt ze op beleefde toon. 'Als je mij zou kunnen volgen laat ik je de school zien'. Gehoorzaam loop ik achter haar aan. 


Ze wijst mij de receptie en de lokalen. De gymzaal bevindt zich in een ander gebouw net achter het hoofdgebouw. Ze steekt haar hand in haar zak en haalt er een sleutel uit. 'Je kamer bevindt zich op de 4de verdieping'. Ik pak de sleutel aan en kijk naar de cijfers die er in gegrafeerd staan. '412' zeg ik mompelend. Ik kijk de vrouw weer aan:' kunt u mij misschien vertellen waar de lift is'. De vrouw moet lachen en trekt haar jasje recht. 'Miss Blackwell, ik weet niet wat u gewend bent, maar hier hebben wij geen lift. De trap bevindt zich rechts achterin de hal'. Ze glimlach nog even naar mij en loopt dan weg. Ik weet niet wat ik moet zeggen en kijk haar zwijgend na. Als ze de hoek om is kijk ik de hal rond. Op de vrouw achter de receptie na was de hele hal leeg. Het was vandaag dan ook zondag. Mijn moeder vond het een goed idee als ik alvast naar de school zou gaan, zodat ik alvast een dagje kon wennen voordat de lessen begonnen. Met een zucht loop ik naar de achterkant van de hal. Wanneer ik bij de trap aankom kijk ik zuchtend naar mijn fel roze koffer.

Na ongeveer een kwartier kom ik hijgend aan op de 4de verdieping. Ik gooi triomfantelijk mijn handen in de lucht en raak daarbij per ongelijk mijn koffer, met een luid kabaal valt deze achterover de trap af. Ik slaak een kreet en sprint achter mijn koffer aan.  Wanneer ik op de 3de verdieping aankom zie ik mijn koffer liggen, alleen is door de enorme druk de rits open gesprongen. Al mijn kleren en spullen liggen verspreidt over de trap. Ik ga zitten en begin alles weer in mijn koffer te leggen. 


'Die bikini heb je hier voorlopig niet nodig hoor'. Met een ruk draai ik mij om. Een lange jongen met donker haar en heldere blauwe ogen staat tegen de trapleuning aan geleund. Met een brede grijns houdt hij mijn bikini omhoog. Ik spring op en trek mijn bikini uit zijn handen. Met een rood hoofd draai ik mij weer om naar mijn koffer en begin alles sneller dan daarvoor in de koffer de gooien.

Wanneer alles weer in mijn koffer zit check ik nog een keer of de rits nu wel goed vastzit, waarna ik mijn koffer overeind zet. Als ik mij om draai zie ik dat de jongen nog steeds tegen de leuning aan staat. 'Heb jij niks beters te doen', vraag ik geïrriteerd. Hij haalt zijn schouders op en blijft mij aankijken. Met een zucht draai ik mij om en loop ik weer naar de trap, waarna ik mijn koffer optil en met moeite omhoog trek. 'Laat mij maar', zegt de jongen en voordat ik wat kan zeggen heeft hij zijn hand al uitgestoken. Wanneer zijn hand mijn hand aanraakt voel ik een rilling over mijn rug heen lopen. Ik laat de koffer los en de jongen tilt hem zonder moeite de trap op. Ik loop snel achter hem aan. Als we boven aankomen zet de jongen mijn koffer neer en draait zich naar mij toe. 'Graag gedaan hoor', zegt hij met een knipoog. Ik voel dat mijn wangen beginnen te gloeien. 'Ehh bedankt', zeg ik, waarna ik mijn koffer pak en richting mijn kamer loopt. Ik voel de ogen van de jongen in mijn rug branden, maar als ik mij even later omdraai zie ik dat hij al weg is. Ik richt mij tot kamer 412 en steek de sleutel in het slot, waarna ik de deur open duw. 

Kostschool ClichéWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu