I love you since 1982 ( A Bongbong Marcos Fanfic )

Chapter 58.

Warning: Suicide.

This chapter has a suicide scene, if some of you has a soft heart, or may anxiety. I request you to skip the Suicide part. But, if you still want to read it, you're still welcome to read it😊

Thank you and Happy reading!❤💚

_____________________________

2 months later...

Sunset...

Splashing waves...

Fresh air...

Birds chirping...

Everything seems so perfect, but in the end..they all come to an end.

And here I am.  Standing all alone.

Letting the big waves wet my trembling feet.

I took a deep breath while looking at the Sun that is now replaced by a bright Moon.

"What a beautiful end.." ..saád ko ng masaksihan ang magandang paglubog ng araw.

I took a couple of steps hanggang sa umabot na ang tubig sa bewang ko.

Shivering by coldness..

I remained in that position for a couple minutes, nag dadalawang isip kung gagawin ba talaga ito.

I took a deep breath at tumingala sa kalangitan na binabalot na ngayon na mga bituin.

——————

———

When Mom died, everything became blurr...

Parang nawalan din ako ng buhay..

Nawalan ng gana sa lahat..

Walang-wala na talaga ako to the point na kahit nanjan yung kaibigan ko ay gusto ko paring sumuko.

Pagod na ako...

Nawala na sa'kin ang taong pinagkakatiwalaan ko ng buo. Yung taong nag-alaga sa'kin. Yung taong..nanjan sa'kin araw-araw. ....Si Mama..

Binalikan ko ang mga masasayang ala-ala na nangyari sa loob ng labing-siyam na taon sa huling pagkakataon.

Napatigil ako ng sumagi sa isipan ko si Bong..

"Mahal na mahal kita, Bong."

"Mahal na mahal din kita, Sam."

Everything went blurr dahil sa luhang namumuo sa mga mata ko.

Kahit hindi na ako si Samantha, ay mahal na mahal padin kita, Bong.