🌹Chapter 06🌹

352 65 0
                                    

මෙයා පුදුම කතාවක්නේ අහන්නේ.මෙයාට කියාගන්න බැරුව හිටපු දේ මං ගිහින් කියලා හරිගස්සලා දුන්නම මට ඔහොම සලකන හැටි හරිද මං අහන්නේ.මං එහෙම හිතුවත් Tae ට උත්තර දෙන්න ගියේ නෑ.

"මං අහපු දේට උත්තර දෙනවා"

මං සද්ද නැතුව හිටපු නිසා Tae ආයෙමත් මට කෑ ගැහුවා.

"ඒ වැඩේ තියෙන වැරැද්ද මොකක්ද Tae?ආහ්?ඔයා එයාට ගොඩක් කල් ඉඳන්නේ කැමැත්තෙන් හිටියේ.ඒකයි මං එයාට කිව්වේ.අනිත් එක එයත් ඔයාට කැමැතීනේ.ඇයි ඉතිං ඔයා තරහා ගන්නේ ඕකට?"

"ඉතිං මං කිව්වද ඔයාට එයාට කියන්න කියලා?ආහ්?"

"එහෙම නම් කිව්වේ නෑ තමයි.ඒත් ඉතිං ඔයා මගේ යාලුවා.."

"ඇති Jia!නවත්තගන්නවා!අද ඉඳන් මගේ කිසිම දේකට තමුන් අත දාන්නේ නැතුව ඉන්නවා!එච්චරයි"

මේ මගේ Tae මද?කවදාවත් නැති විදියට Tae මට මෙහෙම කෑ ගහද්දි මට ගොඩක් දුක හිතුනා.මගේ ඇස්වල පිරිලා තිබ්බ කඳුලු නතර නොවී සට සට ගාලා බිමට වැටුනා.

"හරි එහෙනම්.ඔයාට වෙන්න ඕන එ්ක නම් මං එහෙම කරන්නම් Tae.මං මෙච්චර කාලයක් ඔයා මගේ හොඳම යාලුවා කියලා හිතාගෙන හිටියට,ඔයා මං ගැන එහෙම හිතාගෙන ඉඳලා නෑ නේද?මමයි වැරදි.sorry Tae!මං කිව්වේ තෙහස්.මගේ අතින් ඔයාට උන කරදර වලට.අදින් පස්සේ ඔයාගේ කිසිම දේකට මං ඇඟිලි ගහන්නේ නෑ"

Taeට එහෙම කියලා,එයා මුකුත් කියන්න කලින්ම මං අඬ අඬ කොරිඩෝ එක දිගේ දුවගෙන එලියට ගියා.

"Jia,please නවතින්න ඔහොම"

Tae මට නවතින්න කියනවා ඇහුනත්,මට නවතින්න ඕනකමක් තිබ්බේ නෑ.මගේ හිත හොඳටම රිදිලයි තිබුනේ,එයා මට කතාකරපු විදියට.මට ඕන උනේ කොහාටහරි ගිහින් තනියම ඉන්න.

මං අඬ අඬ ඔහේ දුවගෙන ගියපු නිසා මං කොහෙද යන්නේ කියලාවත්,මට ගානක් ගියේ නෑ.එකපාරටම මං කාගේදෝ ඇඟක හැප්පිලා වැටෙන්න යද්දි,එයා මාව අල්ලගත්තා.එතකොටයි මං දැක්කේ බයවෙලා වගේ මාව අල්ලගෙන ඉන්න මහීව.

"Jia,ඇයි මේ?මොකද උනේ?"

මහී ඇහුවේ මගේ කඳුලු පිහදාන ගමන්.වෙන වෙලාවක වගේ නම් මං සතු⁣ටින් උඩ පනී,මහී මාව අල්ලගත්ත එකට.ඒත් දැන් නම් මට මහී එක්ක කතා කරන්න පුලුවන් මානසිකත්වයක් තිබ්බේ නෑ.මට ඕන උනේ ඉක්මනට එතනින් යන්න.

~So,we met again~|| KTH ✔ Where stories live. Discover now