"သားရယ် မာမီတို့နဲ့တစ်ခါတည်း လိုက်ခဲ့ပါလားကွယ်...ဟိုမှာ မာမီရော ဒယ်ဒီရောရှိတာကို..."
ထုံးစံအတိုင်း မာမီက သူမနှင့် လိုက်နေရန်တဖွဖွခေါ်ပြန်သည်။
TaeHyungကလည်း ခေါင်းမာမာနှင့်ငြင်းမြဲငြင်းဆဲသာ။
"သားက ဟန်းဂုကို မခွဲနိုင်ဘူးမာမီရယ်..."
"ဟုတ်မှလည်းလုပ်ပါ...ဟန်းဂုလား?..ဟိုကောင်လေးလား..?"
မာမီက ခပ်ပြုံးပြုံးဖြင့်စတော့သည်။
မာမီ၏ ပြုံးစစ အကြည့်ကြီးကြောင့် Taehyung ကိုယ့်ကိုကိုယ်ပင် မလုံတော့။အဲ့လောက်ကြီးများသိသာသွားသလား?
"အာ...မာမီကလည်း..."
TaeHyungက ကလေးလိုမျိုး မာမီ့ရင်ခွင်ထဲခေါင်းတိုးကာချွဲသည်။
မာမီက သူ့ဆံနွယ်တွေကြားလက်ဖြင့်ထိုးဖွရင်းမှ..
"မာမီ့ရဲ့ကလေးလေးတောင် အရွယ်ရောက်လာပြီပဲ.....မာမီက သားရဲ့အချစ်ရေးကို ဘာမှဝင်မပြောလိုဘူး...မာမီ့သားလေးစိတ်ချမ်းသာရင်ရပြီ...."
"ကျေးဇူးပါမာမီ...သားကိုနားလည်ပေးလို့.....မာမီ့ကိုအချစ်ဆုံးပဲ...."
အများသူငှာရှေ့၌ တည်ငြိမ်ရင့်ကျက်သည့်ဆရာဝန်တစ်ယောက်ဖြစ်သော်ငြားလည်း မာမီရှေ့ရောက်လျှင်တော့ သူဟာ ကလေးလေးပါပဲ။
"အဟွန်း...မာမီ့ကိုချစ်လို့ မာမီနဲ့အတူမလိုက်နိုင်တာလား ပြောစမ်းပါဦး....."
"အာ....မာမီကလည်း........"
"မာမီကမလည်းနဲ့..သားစိတ်ချမ်းသာဖို့မာမီကလိုက်လျောပေးထားတာနော်...အဲ့ဒီကောင်လေးက မာမီ့အဖိုးတန်လေးကို စိတ်ဆင်းရဲအောင်လုပ်လို့ကတော့ မာမီကချက်ချင်းLAကိုပြန်ခေါ်မှာ..."
မာမီက ပြောရင်ပြောသလို တကယ်လုပ်တတ်တာTaeHyungအသိဆုံး။JeonJungkookနဲ့ကတောက်ကဆ ကိစ္စတွေသာမာမီသိကြည့်ပါလား...မိုးမီးလောင်မယ့်ဖြစ်ချင်းမျိုး။
Partyပွဲက သူတို့ပုံရိပ်ကြောင့် မာမီက အဆင်ပြေနေသည်ဟု မြင်သွားတာဖြစ်မည်။
ဘာ့ကြောင့်မှန်းရယ်မသိ။JeonJungKookကို မာမီအမြင်ကြည်စေချင်သည်။
မုန်းဖို့မပြောနဲ့ စိတ်တောင်မနာရက်နိုင်တာကို။
KimTaeHyungက အချစ်မှာ ကောင်းကောင်းကြီးကျဆုံးနေခဲ့တာကို မာမီသိပါလေစ။
