Hizmetçi Kız

~Acı~ -Part 1-

Bölüm şiddet içermektedir. Rahatsız olacaklar lütfen okumasın.

Hastane kokusu burnuma dolarken rahatsızlıkla uyandım. Kolumdaki serumu baktıktan sonra aklıma o anlar geldi. Tecavüze uğradığım anlar.

Odada tek başımaydım. Sırtımı hastane yatağının başlığına yasladım ve gözlerimden yaşların akmasın izin verdim. Daha ne kadar aciz olabilirdim?
Kalbim daha çok nasıl parçalanabilirdi? Her şey üst üste geliyordu. Nefes almama zaman kalmayacaktı yakında. Her kötü olay beni buluyordu.

Daha ne kadarı üst üste gelecekti. Artık gerçekten dayanamıyordum. Hem fiziksel olarak hem de ruhsal olarak. İntihar etmek ve ölmek istiyordum ancak beni bu lanet hayata bağlayan iki şey vardı. Kardeşim ve Uğur.

Onlar benim her şeyimdi. Onlarsız yaşayamam. Zaten onlarsız yaşamama gerek kalmaz. Tamamen hiç olurum.

Özlüyorum. Çok özlüyorum. Ece'yi ve annemi çok özlüyorum. Zaman hafifletiyordu ama unutturmuyordu.

Kalbim sıkışıyordu. Bütün organlarım koparcasına sızlıyordu acı çekiyordum. Çok büyük bir acı çekiyordum. Dayanacak gücüm kalmıyordu artık.

Serumu kolumdan söküp attım ve yataktan kalktım. Çıplak ayaklarım soğuk zemin ile buluşunca irkilmiştim.

Odadaki tuvalete girdim ve kapıyı kilitledim. Aynadaki yansımama baktığımda kendimi tanıyamadım.

Göz altlarım morarmıştı, dudaklarımın rengi mora yakındı. Titreyen ellerim ile musluğu açtım. Olayın şokunu hala atlatamamıştım.

Yüzüme soğuk suyu çarptığımda bedenim kısa bir süreliğine titredi. Musluğu kapattım ve yüzümü duruladım.

Aynadan kendime bakmaya başladım. Yüzüme bakmaya başladım. Gözlerimdeki hüzünü ve çaresizliği görebiliyordum.

Elimi hızlıca yukarı kaldırdım ve aynaya vurdum. Ayna gürültü ile birlikte parçalara ayrıldığında elim kanamaya başlamıştı.

Elimdeki acı artmaya başlıyordu. Soğuk duvara sırtımı yasladım ve sırtımı sürterek yere kayıp oturdum.

Titreyen elim ile yerdeki ucu sivri büyük keskin aynayı aldım. Yere vurarak daha küçük parçalara ayırdım ve bu sefer küçük bir parça aldım.

Avucumın içine koyup elimi sıkıca yumruk şeklinde kapattım. Acı dayanılmaz hale geliyordu. Kafamı acının etkisi ile duvara çarpıyordum. Elimi açmadan çırpınmaya başladım.

Acı çok fazla geliyordu. Elimi neden açmıyordum? Belki de açmak için gücüm yoktu. Elimi daha çok sıkarken acıdan kıvranmaya başladım.

Öteki elim ile başka küçük bir ayna parçasını aldım ve ayağımdan başlayarak dizime kadar derin bir çizik attım.

Kan artık yerleri çarşaf niyetine kaplamıştı. Diğer bacağıma da aynı şeyi yaptıktan sonra aynı ayna parçasına avucuma yerleştirip sıktım.

Gözleri sıktım ve dişlerimi sıktım. Dişlerimi kırılacak derecede sıkıyordum. Acı bitmiyordu.

Neden bunı yapıyordum? Neden pes ediyordum? Belki de artık pes etme zamanı gelmişti. Belki de artık yenik düşmüştüm.

Gözlerimden yaşlar durmadan akıyordu. Gözlerimi açtım ve heryerin daha çok kan olduğunu gördüm.

İki elimi birden açtığımda midem bulanmaya başladı. Derin bir şekilde yara oluşmuştu. Kan hala akıyordu.

Dizime kadar gelen mavi hasta elbisesi kana bulanmıştı. Hıçkırıklarım yankılanıp bana geri dönüyordu.

Kapı çalındığında ses vermedim. Çalınmaya devam etti. "Beril?!" b-bu Uğur'un sesiydi.

Ayağa kalkmaya çalışmam ile birlikte düşmem bir oluyordu. Gözlerim kapanmaya başlıyordu. Bilincim kapanmaya başlıyordu.

Yerde sürünerek kapıya ulaştığımda kapı kilidini açtım. Kapının hızla açılması ile duvara yapıştım. Kapı bana isabet etmişti. Gerisi Uğur'un acı bağrışları...

~•~

Bölüm iki parttan oluşacaktır.