Bizim bilmedigimiz cok eski olmayan zamanların birinde, koylerden sirinmi sirin bir koyde, yasamakta olan ailelereden biri de Keloglan ile anasıymış.
Fakirlik adeta yazgılarıymış.
Onca yıl , bu fakirllikten kurtulmak için çok uğ -
raşmış,ama bir türlü kurtulamamış.
Keloğlan ne mi yaparmış?
Birkaç keçi ile birde eşeği varmış. İşte her gün , günfoğarken eski püskü evinden çıkar,merala-ra,çayırlara uyanır,eşeği ve keçilerini bir güzel doyurduktan sonra,türkülerle,şarkılarla evine dönermiş.
