2.Bölüm

27 6 14
                                    

   Batu'nun odasına geldik kapıyı çaldım ses gelmedi. Berk benden önce davranıp içeriye daldı . Bizde peşinden girdik Berk banyo kısmına girdi ve hemen yere çöktü.

  Hızlıca banyoya girdiğimde yerde baygın bir şekilde yatan Batu'yu gördüm.

"Normal bayılma de mi ? Yine ve yeniden o ilaçlar yüzünden . Off çıldırıcam bu çocuk böyle erirken birşey yapamamamıza ."

"Tamam Berk , şuan sakin ol sonra bakıcaz zaten bu böyle devam etmez  ."

"Bir yerinde yara var mı , ilk ona bakın düşmüş olabilir?" Melis'in bu dediği ile Berk hemen Batu'nun kafasına baktı ama birşey yoktu .

  Berk Batu'yu kollarından tuttu ben ve Melis'te hemen yardıma gidip ayaklarından tuttuk ve yatağına yatırdık.

  Berk ve Melis başında beklerken ben alt kata indim ve hem su hem de telefonumu alıp yukarıya çıktım.

   Suyu yatağın yanında ki komodine koyup , telefondan Zeynep'i aradım . Telefon ikinci çalışında açıldı.

"Alo , efendim Miray. "

"Zeynep bizim buraya gelmen lazım , Batu iyi değil."

"Miray 10-15 dk'ya yola çıkarım.Batu'nun nesi var peki ?"

"Ya şu psikolojik haplar kötü etkiliyor galiba bayıldı ve hâlâ uyanmadı."

"Miray ne kadar oldu bayılalı ,iç kanaması olabilir her hangi bir darbe almış olabilir mi?"

"Bilmiyorum bir yere çarptı mı ne iç kanaması Zeynep? "Bu dediğim ile diğerlerinin sorgular ve endişeli bakışlarıyla karşılaştım .

"Miray sakin ol ,sadece bir ihtimal."

"Zeynep, ne sakin olması hızlı gel lütfen gerekirse hastaneye gelelim."

"Miray tamam ben şuan yola çıktım, geliyorum."

"Tamam, sen gelene kadar yapabileceğimiz bir şey var mı peki?"

"Kolonya falan sürerek uyanıyor mu diye bakabilirsiniz ."

"Tamamdır hızlı ve dikkatli gel ." Telefonu kapattım ve hemen Melis'lere dönüp "İç kanama ihtimali var dedi ama olmayadabilirmiş , şuan kolonya ile hafif serinleteceğiz."

Berk bu dediğimi duyunca kolonya aramaya gitti bende Batu'nun yanına oturdum . Berk geldi kolonya sürmeye başladı. Batu hâlâ uyanmıyordu.

Dakikalar geçiyordu ve biz iyice endişelenmeye başladık . Melis yan yarafta aglamaya bile baslamıştı. Berk onun yanında teselli ediyordu .

     O an garip birşey oldu . Batu hareket ediyordu . Berk'lerde bu yöne baktılar ve hemen yanımıza geldiler . Batu bir anda kusmaya başladı . Melis'in ağlaması şiddetlenirken biz ne yapacağımızı bilmiyorduk . Berk Batu'nun yanında onu uyandırmaya çalıştı. Ben iç kanama olasılığının arttığını düşünmeye başladım.

   Biz ne yapacağımızı bilemezken zil çaldı . Koşarak aşağıya indim . Kapıyı açtım ama karşımda ki kişi Zeynep deildi ..

  Belimden silahı çıkartıp doğrultacağım sırada kafama yediğim darbe ile gözlerim karardı ve yere yığıldım...
            
      -Berk'in anlatımıyla-

    Batu kollarımın arasında kus-
uyordu ve ben hiç birşey yapamı-
yordum . Miray Zeynep gelince aşa-
ğıya indi. Ama yukarıya ne Miray  ne de Zeynep çıkıyordu .

  "Melis Aşağıya inip baksana nerde kaldılar ama silahını almayı unutma bir terslik olabilir "

  "Tamam , hemen bakıp geliyorum." Melis aşağıya indi ve hala gelmi-
yordu bir anormallik olduğundan iyice emin oldum. Hızlıca aşağıya indim. Melis tam karşımdaydı kafa-
sına silah dayanmış ağzı kapalı bir vaziyette duruyordu.

" Şimdi yavaş yavas ani bir hareket yapmadan koltuklara geçiyorsun." Adamın bu dediği ile gözlerim koltuklara kaydı ve elleri ayakları bağlı baygın yatan Miray'ı gördüm.

  "Allah belanızı versin şerefsizler."Bu dediğimin üstüne güldü ama ben iyice sinirlendim ve kosarak Miray'ın yanına gittim. Kafasını tuttuğumda elime sıcak bir sıvı geldi. Ellerime kan bulaşmıştı, kafasından darbe almış olmalıydı.

   Diğer adam geldi ve beni bağladı. Karşı çıkamadım çünkü Melis'in kafasında ki silah yerini koruyordu.

   "Evet sizin grupta bir çocuk daha vardı . O nerede ? Batu'ydu galiba ."

   "ONUN ADINI AĞZINA ALMA"

    "Berk Bey sinirlendi , her neyse nerde o ?" Söylemek ile söylememek arasındaydım çünkü eğer bizi burdan çıkartırlar ise Zeynep gelip Batu'yu kurtarabilirdi ama çıkartmazlarsa Batu ölebilirdi. Çıldırmak üzereyim.

    "Sanane lan . Sana mi söyliycem ?"Söylememeyi tercih ettim çünkü kurtulabilmesi daha olasıydı. Bizi kendi evimizde tutmayacaklarına göre.

    "Ali git ve üst kata bak orda olabilir hepsi ordan indi çünkü" Allah kahretsin bu zeka buna fazla ama .

     Ali denilen adam bu komutla beraber arkamdan çekildi ve üst kata ilerledi. Diğer malda Melis'i sürükleyerek  evet evet adeta sürükleyerek getirdi ve ellerini bağladı.

     Ali aşağıya geldi "Ahmet abi çocuk ölmek üzere kusuyor falan çok kötü durumda"

    "Nasıl lan ölmemesi lazım bize diri lazımlar . " Onlar Batu'yu doktorsuz nasıl iyileştireceklerini düşünür-
lerken kapı hızlı bir şekilde çaldı....

                  ~BÖLÜM SONU ~




Bir Avuç Katil Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin