One Shots// Bankzitters

Lang Leve De Liefde [Robbie]

30 januari 2022.

Vandaag is de dag dat ik met Robbie ga afspreken. Een week geleden reageerde hij op een Instagram story van mij. Deze story bevatte een meme waarin stond: 'je kijkt echt teveel lang leve de liefde'. Robbie reageerde hierop en van het een kwam het ander. Dat ging ongeveer zo:

Robbie van de Graaf: Je kan nooit teveel lang leve de liefde kijken.

U: True true
U: Wanneer samen kijken? ;)

Robbie van de Graaf: Haha leuk, ik heb genoeg tijd

Ik zit nu in de bus onderweg naar zijn huis. Vandaag is hij bij zijn ouders, maar die zijn pas bij het avond eten thuis. Hij had afspraken tot 2 uur, dus we hebben om half 3 afgesproken tot 7 uur. Ik heb er veel zin in, maar tegelijkertijd voel ik de zenuwen door mijn lichaam gieren. Zo goed ken ik hem helemaal niet. Robbie en ik hebben een keertje een project samen gedaan op school, maar daar is het ook wel mee gezegd.

Ik stap de bus uit als ik bij de juiste halte ben. Ik zie niemand zitten. Blijkbaar word er van mij verwacht dat ik zelf op zoek ga naar zijn huis.

Dat gaan we dus niet doen.

Ik open de Instagram app en ik gebruik dit om Robbie te bellen. Echt onhandig, maar ik heb zijn nummer niet. Al snel neemt hij op:
"Met Robbie!"

"Hey! Met Lynn. Ik ben bij de bushalte, maar ik weet niet waar ik moet zijn."

"Ik kom eraan!"

Dan hangt hij op. Heb ik dat weer even mooi geregeld. Het duurt niet lang voordat ik hem zie komen aanlopen. Hij heeft een zwarte winterjas aan met een blauwe spijkerbroek. Ik loop alvast zijn kant op. Dan begroeten we elkaar met een knuffel en we lopen richting zijn huis. Tijdens de wandeling is het erg gezellig. We praten wat bij over school en onze hobby's. Bij zijn huis aangekomen zie ik dat zijn ouders in een rijtjeshuis wonen. Het is erg mooi ingericht en ik voel mij er meteen thuis. Robbie schenkt wat drinken voor mij in en we kletsen wat verder bij op de bank.

Onze gesprekken gaan over van alles en nog wat. Mijn opleiding, zijn werk, lang leve de liefde en de meest willekeurige onderwerpen die je maar kan bedenken. Ik voel me erg op mijn gemak bij hem.

Als we ons drinken op hebben, laat hij het huis zien. Hij legt uit dat hij in een appartementje woont, maar dat hij probeert om sowieso een keer per week bij zijn ouders te eten. Hij laat zijn oude slaapkamer zien. Het is erg simpel ingericht, maar wel mooi. Hij vertelt dat zijn vader zijn houten kasten zelf gemaakt heeft. We nemen plaats op zijn bed. Robbie pakt zijn laptop erbij. Hij klikt lang leve de liefde aan. "Welke heb jij nog niet gezien," vraagt hij terwijl hij door de aflevering heen scrolt. Ik kijk mee met hem en ik wijs er eentje aan. Robbie klikt die aflevering aan en we beginnen met kijken. Tijdens de aflevering kletsen en lachen we over de domme dingen die het stel doet. Robbie en ik komen ongemerkt steeds dichterbij. Mijn been beland op zijn been. Zijn hand beland op mijn been. Even wrijft hij erover. Dan trekt hij zijn hand terug. Meteen voel ik een leegte op de plek waar zijn hand net lag. Als de aflevering is afgelopen kijken we elkaar aan. Het is stil, een comfortabele stilte. Robbie legt zijn hand weer op mijn been, maar deze keer trekt hij hem niet weg. Hij komt steeds dichterbij. Zou hij mij een kus geven, of verbeeld ik mij dit nu? Dan verbreekt Robbie de stilte:

"Mag ik je een kus geven?"

"Ja is goed," zeg ik, zonder erbij na te denken.

Robbie komt nog dichterbij. Hij legt zijn hand onder mijn kin en dan raken onze lippen elkaar. De kus duurt niet erg lang en als het klaar is begin ik te lachen. Ik voel me lichtelijk ongemakkelijk, maar bovenal spoken er tienduizend vragen door mijn hoofd heen:

'Waarom zei ik ja?'

'Vind ik hem leuk?'

'Waarom voelde dat zo goed?'

Robbie voelt mijn ongemakkelijkheid en hij lacht ongemakkelijk met mij mee. Na een tijdje zegt hij: "Als we allebei ongemakkelijk zijn, dan is het prima toch?" Ik knik. Een paar seconden later lig ik in zijn armen.

Het avondeten met zijn ouders was erg gezellig. We aten pasta, wat erg lekker was. Ik kan nu al zo goed met zijn ouders overweg. Het voelde echt als thuis en voordat ik het weet zit ik al in de bus naar huis. Ik doe mijn oordopjes in en ik laat mijn gedachtes hun gang gaan.

Ik vind hem echt leuk.

Geschreven door: -caddles-