Arkadaşlarıyla buluşmak yerine onları eken Lalisa her zaman geldiği kütüphaneye uğrar. Okuduğu kitap için somut bir yüz ararken onu görür, Taehyung'u...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Seoul, 7 Mayıs 2021 Evden ayrılmadan hemen önce
Laciverte çalan gökyüzüne bakıyorum bir kere daha. Bu tablo bana istemediğim şeyleri hatırlatıyor. Ama uzun uzun bakıyorum yine de. Biri görecek diye utanıyorum ilk defa. Çünkü bu oldukça normal bir tablo. Dikkatlice inceliyorum tekrardan.
Lacivert sema dolunayı sinesine çekmiş, yerler koyu bir gri ile kaplanmış, yapıtlar seyrek bir şekilde dizilmiş... Ve tablonun ortasındaysa... İki yabancı var... Mazisi olan iki yabancı. Tabloya baktıkça birbirlerinden uzaklaşıyorlar. Ardında bıraktıkları izler yok oluyor yavaş yavaş. Bu yabancılardan biri... Durun, size hikayeyi baştan anlatayım.
✧༝┉˚*❋ ❋*˚┉༝✧
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Seoul, 7 Mayıs 2017 MarinersStreet.
"Evet Soojin, yalnızca kütüphaneden istediğim kitabı alıp geleceğim."
Yaklaşık 10 dakikadır Soojin'e hesap veriyordum. Yapacağım tek şey kütüphaneden kitap almaktı. Ama Soojin inanmıyordu bana. Hoş, haklıydı da. Genelde buluşma ayarlanırken onlara geleceğimi söyleyip buluşma zamanı geldiğinde aniden gelen bir istekle onları ekerdim. Çabuk sıkılan bir yapım vardı. Ve Soojin bunu bilmesine rağmen inatla her buluşmaya gelmem için beni zorlardı.
Telefonu dayanamayıp yüzüne kapatmam ile derin bir nefes aldım. Şuan her ne kadar vicdanım sızlasa da doğru olanı yaptığımı hissediyordum. Kütüphane kapısından içeri girdim ve hızlıca klasiklerin olduğu bölüme yürümeye başladım. Bir yandan kitapların isimlerine bakıyor bir yandan da istediğim kitabın ilk harfini arıyordum. Gözüme istediğim kitap çarpınca zafer kazanmış olmanın sevinciyle gülümsedim.
İnsancıklar.
Kitabı yerinden çıkarttım ve danışmanın yanına gitmeden öncedüşündüm. Yeniden başladık. Yavaşça gözlerimi kapattım. Okumalı mıydım? Yoksa çıkmalı mıydım? Kitabı oku perilerinin kapımı çalması uzun sürmedi. Usulca bir masaya yerleştim. Kimse görmüyordu sonuçta, değil mi? Kitabı okumak için ilk sayfayı açtım. Kitabın ilk sayfası ana karakter olan Makar Alekseyeviç'in mektubu ile başlıyordu. Ama bir sorun vardı. Şimdiye kadar okuduğum tüm kitaplarda karakterleri hayal edebilmek için çevremdeki insanlardan yararlanırdım. Fakat oturduğum masa arkalarda kaldığı için insanların yüzünü net göremiyordum. Ayağa kalktım ve önlere doğru ilerledim. Rastgele bir masaya oturup çaktırmadan etrafıma bakınmaya başladım. İnsanları teker teker eleme işlemine geçmiştim.
