The professor got me pregnant #01 [Edited]

Chapter 3

"Actually I'm straight forward to you miss, your baby is weakly hindi pa malinaw ang monitor nang baby sa loob kahit na five months kana hindi kopa rin makita ang baby." the doctor said that Made me cry. "Pagod kaba? stress? na kakakain kaba nang maayos iha or na kakapag pahinga?" the doctor ask me I can't answer dahil lahat nang sinabi niya at ginagawa at nasa sitwasyon ko.

"You need to monitor here the vitamin's you need to take." nag pasalamat kami bago lumabas.

"Aye hear that you need to be healthy for your baby wag kana mag trabaho i can help you financially." wala akong nagawa kong hindi tumango sa kaniya ayuko na mag inarte o ano dahil na papahamak na ang baby ko gusto ko itong ingatan para hindi mawala siya lang ang magiging lakas ko at nag iisang tao na andito para kuwaan ko nang lakas.

Sa nag lipas na araw ay naging maingat na ako hindi ako nag trabaho at hinayaan si kia na gastusan kami nang anak ko grabe ang pasasalamat ko sa kanya dahil an diyan siya, iwan ko kong saan kami pupulutin kong wala ang kaibigan kong si kianna.

"Ayos ka lang ba?" tanong saakin ni kia nang makitang na hihirapan akong mag lakad iwan ko sa nag daan na araw sumasakit ang balakang ko at ang tiyan ko na papansin ko ding lumalaki na ang tiyan ko at bumibigat.

"Kia! ma nganganak na ata ako!" sigaw ko dahil sumasakit na talaga ito at parang bubuka na ang pag ka babae ko.

"Gaga ka talaga aye anim na buwan ka palang!" sigaw din nito saakin pero dinaluhan ako iwan ko pero masakit na talaga, dinala niya agad ako sa hospital at inasikaso nang mga narse.

Pag dating sa kwarto hindi ako agad inasikaso under monitoring padaw dahil hindi pa ako pweding manganak at baka mapahamak ang anak ko.

"Doc bakit po ganon ang kaibigan ko?" tanong ni kia siya na ang nakikipag usap sa doctor.

"I'm sorry for saying this ma'am but the patient is indanger kasama ang baby hindi ito ang una kong maka incounter nang ganito the others patient ay pinapapili if ever the mother or the baby." the doctor said umiiyak nalang ako habang na hihirapan sa sakit na nararamdaman, i heard kia cry so much.

"Doc please save both of them." sabi naman ni kia sa doctor.

"Hindi pa naman sure ma'am monitoring parin tayo pag lumala pa po ito ay baka iyon na ang mangyari pag hindi ka pumili the both of them die." saad pa nito bago lumabas tanging daing at iyak lang namin ni kia ang na ririnig sa buong kwarto.

Kia come close to me and hug me tight kahit ako iyak nang iyak hindi ko ata kayang mawala ang anak ko at mawala ako but i need to choose if ever me or my child.

After a hour na wawala na ang sakit pero andon parin naman. huminanon naman na kami.

"Kia..." i call my friend and touch her hand she look at me and starting crying. "If ever the doctor said you need to choose between me and the baby please......" i cry at him umiiling lang ito at mukhang ayaw marinig ang sunod kong sadabihin.  "Please...choose my baby kia....take care my baby please!" i cry more and more.

"No!..... I don't want to choose aye." she said and cry again umiling ako at pursigidong humarap sa kanya hindi na ininda ang sobrang sakit kong tiyan.

"Please! I'm begging you kia..... save my baby please ayukong lumaki siyang mararamdaman niyang wala siyang ina mahalin mo siya kia..... told him or her that i love him or her so much!" i said and shouting pain.

Kia call the doctor and the doctor take care of me na mimilipit ako sa sakit dahil doon ma nganganak na ata ako nang wala sa oras.

Nasa loob na ako nang delivery room kasama ang narse and doctor kia is almost here kasama ang mommy niya ata, kia is holding my hands and keep saying ican do it.

iri lang ako nang iri hindi kona alam ang nang yayari sa paligid ko nang makaramdam ako nang may nawalang tinik sa kaloob looban ko kala ko tapos na but after a minute again na alarma ang tao sa loob nang sumigaw ulit ako sa sakit and that iri parin ako nang iri hindi ko alam kong naka labas naba ang anak ko dahil hindi ko marinig ang iyak niya ako ang umiiyak at na ririnig ko ang iyak ni kia.

"Oh my god!" rinig kong sigaw ni kia hindi kona maramdaman ang katawan ko na manhid na ata hindi kona din ma imuklat ang mata ko dahil sa pagod at bago ako mawalan nang malay a loud cry of babies i heard.

i close my eye and smile, my baby is fine